Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Όποιος θέλει ηθική, να την νομοθετήσει


justice_280
  
Του Γεωργίου Καισάριου*
  
Σύμφωνα με την ΤτΕ, από τα 70 δισ. ευρώ που έχουν βγει από το τραπεζικό σύστημα, μόνο τα 16 δισ. έχουν φυγαδευτεί στο εξωτερικό. Τα υπόλοιπα είναι είτε σε σεντούκια, ή έχουν αγοραστεί χειρόγραφα εξωτερικού (απείθειας μέσω τραπεζών), ή απλά έχουν φαγωθεί.
Ξαφνικά λοιπόν ακούστηκε ότι ένας πρώην βουλευτής έβγαλε 1 εκατ. ευρώ στο εξωτερικό πριν από ένα χρόνο. Μας μάρανε δηλαδή το 1/16,000 η το 0,0000625% των χρημάτων που πήγαν στο εξωτερικό (σημειώστε μόνο τα ποσά που έχουν πάει στο εξωτερικό, όχι τις συνολικές εκροές από τις τράπεζες).
Καταρχάς αν δεν κάνω λάθος, στην Ευρώπη (ακόμα) υπάρχει η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίου. Το αν έβγαλε κάποιος βουλευτής η όχι λεφτά στο εξωτερικό δεν είναι ούτε παράνομο, ούτε ανήθικο.
Ανήθικο ίσως να είναι η ξαφνική όρεξη του ΣΔΟΕ να κάνει επείγουσα έρευνα για τον φορολογικό έλεγχο του βουλευτή, καθώς αυτές οι πρακτικές παραπαίουν σε τακτικές αστυνομικού κράτους. Διότι από τη στιγμή που υπάρχει η φορολογική δήλωση και η δήλωση πόθεν έσχες του βουλευτή, τι άλλη έρευνα θα πρέπει να κάνει το ΣΔΟΕ; Εκτός βέβαια αν εξορισμού το κράτος θεωρεί όλες τις φορολογικές δηλώσεις των Ελλήνων πολιτών ψευδείς.
Αν το ΣΔΟΕ θέλει να κάνει έρευνα για την νομιμοποίηση των χρημάτων πολιτικών προσώπων, θα πρέπει να το κάνει σε όλους τους βουλευτές (διότι δεν είναι ο μόνος που έχει αυτό το ποσό) και δεύτερον, θα έπρεπε να είχε γίνει προ καιρού και όχι τώρα.
Άρα με συχωράτε αν δεν με αγγίζει ούτε στο ελάχιστο η ξαφνική όρεξη του ΣΔΟΕ για το νομιμοφανές.

  
Η διαφορά μεταξύ μιας χώρας όπου πρεσβεύει το δίκαιο (rule of law) και μιας χώρας όπου πρεσβεύει η ανομία είναι η παράμετρος της ηθικής. Σε χώρες όπου πρεσβεύει το δίκαιο δεν υπάρχει θέμα ηθικής αλλά νομιμότητας. Σε χώρες σαν την Ελλάδα όμως, όπου δεν εισακούονται οι νόμοι και δεν υπάρχει διαφάνεια, το έχουμε ρίξει στην ηθική.

  
Στην Ελλάδα όμως έχουμε ένα ακόμα πρόβλημα, έχουμε και "ανήθικους νόμους". Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν είναι παρά μόνο ένας από αυτούς. Το γεγονός ότι παραγράφεται ένα ευρύ φάσμα από παρανομίες μετά από μερικά χρόνια (ενώ σε άλλες χώρες η παραγραφή είτε δεν υπάρχει ή είναι για πολύ περισσότερα χρόνια) είναι επίσης ανήθικο. Το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία (κατά τις τελευταίες πληροφορίες) κατάφερε και πέτυχε να συνεχίσει ο επιχειρηματικός κόσμος να πληρώνει το χαράτσι των υποχρεωτικών δημοσιεύσεων ισολογισμών στις εφημερίδες είναι επίσης ανήθικο.
  
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι η ηθική, αλλά η παρανομία, η στρέβλωση, η αδιαφάνεια και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να νομοθετήσει σωστά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε την ανεπάρκεια του συστήματος με την ηθική.
  
Όχι κύριοι, αν θέλουμε ένα σωστό κράτος, αυτό θα πρέπει να βασίζεται πάνω στην υπακοή των νόμων και όχι στην ηθική.
  
Αλλά αν θέλουμε να ορίσουμε το τι είναι ηθικό ή όχι, τότε δεν έχουμε παρά να νομοθετήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση και να σταματήσουμε το κυνήγι των μαγισσών που, στην τελική, δεν ευθύνονται για την εξάπλωση της πανούκλας.
  
Κατά τα άλλα, μέχρι να ορίσουμε τι είναι ηθικό και τι όχι και τι ποινές επιβάλλονται σε κάποιον που στέλνει λεφτά στο εξωτερικό, καλό είναι να κοιτάξουμε να αλλάξουμε ορισμένους άλλους νόμους που, ντροπιάζουν τη λέξη δημοκρατία και κάνουν ανήθικο το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου