Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Ο Γιώργος Χατζημαρκάκης αφήνει τη Γερμανία για τα ...μάτια της Ντόρας!

Ο Γιώργος Χατζημαρκάκης, ο Γεραπετρίτης Ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων της Γερμανίας σκέφτεται τη μεταγραφή στην ελληνική πολιτική σκηνή! Αυτό αφήνει να διαφανεί σε ραδιοφωνική του συνέντευξη όπου σύμφωνα με το news-nonews, λέει ΄΄θα ήθελα να συνεχίσω την πορεία μου στην Ευρώπη όμως θέλω να ενισχύσω ένα καινούριο κόμμα στην Ελλάδα το οποίο ανήκει στην πολιτική μου οικογένεια, το κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη τη Δημοκρατική Συμμαχία. Αυτή η Συμμαχία κάνει μεγάλα βήματα προς το κόμμα μου, την ομάδα μου στην Ευρώπη. Υπάρχει λόγος να δώσουμε δύναμη σε μία πολιτική, μικρή ακόμα΄΄.

1ntia.blogspot.com 

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Δήλωση της προέδρου του κινήματος «Δημοκρατική Συμμαχία» Ντόρας Μπακογιάννη για την επέτειο της 25ης Μαρτίου.

   


«Πέρασαν 190 χρόνια από την ημέρα που κηρύχθηκε η ελληνική επανάσταση, η οποία οδήγησε στη δημιουργία του ελεύθερου και ανεξάρτητου ελληνικού έθνους-κράτους. Ενός πολιτικού και εθνικού πλαισίου πρωτόγνωρου για τα ελληνικά δεδομένα, και από τα πλέον πρωτοποριακά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την εποχή που εμφανίστηκε.
Σε μόλις 10 χρόνια θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια απ' το μέγα αυτό ιστορικό γεγονός, που είχε πανευρωπαϊκό αντίκτυπο και που άλλαξε οριστικά όχι μόνον τη μοίρα της Ελλάδας, αλλά και το χάρτη καθώς και την ιδεολογική, πολιτική και κοινωνική πορεία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και, γενικότερα, της εγγύς Ανατολής.
Για τη «Δημοκρατική Συμμαχία» -και για μένα προσωπικώς- το φετινό μήνυμα πρέπει να είναι απόλυτα ξεκάθαρο: Αυτήν, την τελευταία δεκαετία πριν γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την ανεξαρτησία, πρέπει να αγωνιστούμε για να ξεπεράσουμε οριστικά την κρίση και να αναμορφώσουμε την Ελλάδα, απαλλάσσοντάς την από τις παθογένειες που συνόδευσαν ως τώρα τον εθνικό μας βίο.
        Οφείλουμε να μετατρέψουμε αυτή τη δεκαετία στην τελική περίοδο ολοκλήρωσης των εθνικών στόχων, όπως τους οραματίστηκαν οι πατέρες του Έθνους».

Συνάντηση χτες Ντορας Μπακογιάννη με Επιτροπο Οικονομικών Ευρωπαικής Ενωσης κ. Ολι Ρεν




Η πρόεδρος του κινήματος «Δημοκρατική Συμμαχία» Ντόρα Μπακογιάννη, μετά τη συνάντησή της με τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο κύριος στόχος των επαφών που είχα εδώ στις Βρυξέλες, ήταν η υποστήριξη των ελληνικών θέσεων ενόψει του Συμβουλίου Κορυφής καθώς και η παρουσίαση των θέσεων της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Με τον Όλι Ρεν είχα μια μακρά και πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Του παρουσίασα το πρόγραμμα του κινήματος μας για μια πραγματική επανάσταση στη φορολογία. Δηλαδή ότι η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται απελευθέρωση των δυνάμεων της, έτσι ώστε να υπάρξουν επενδύσεις και επομένως νέες θέσεις εργασίας.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει με το ισχύον φορολογικό πλαίσιο. Η πρόταση της Δημοκρατικής Συμμαχίας είναι 20% "flat tax" για όλους, απλοποιημένο, σταθερό φορολογικό σύστημα το οποίο θα επιτρέψει και την ανάπτυξη των επενδυτικών δυνάμεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά πάνω απ' όλα θα μπορούν όλοι οι Έλληνες να το πληρώσουν χωρίς καμία εξαίρεση από τον κανόνα αυτό».

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Η επανάσταση του ιδιωτικού τομέα

του Θόδωρου Σκυλακάκη*

Για να αλλάξει η Ελλάδα αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια επανάσταση αλλαγής νοοτροπίας. Αυτό το έχουμε όλοι καταλάβει. Από μόνη της όμως η αλλαγή στη νοοτροπία του απλού πολίτη δεν αρκεί αν δεν έχει πολιτική έκφραση. Αν δεν υπάρξει μια επανάσταση του ιδιωτικού τομέα.

Όλες αυτές τις τελευταίες δεκαετίες έχει κυριαρχήσει ένα σύστημα δυνάμεων που εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική εξουσία για να αποσπάσουν χρήματα χωρίς να παράγουν. Κομματικά συμφέροντα, κρατικοδίαιτες συντεχνίες, συνδικάτα των ΔΕΚΟ, κυκλώματα διαφθοράς στο δημόσιο, συμφέροντα των μέσων ενημέρωσης που χρησιμοποιήθηκαν για να αποσπούν έμμεσα ή άμεσα το δημόσιο χρήμα.

Τα τελευταία δέκα χρόνια, από το 2000 ως το 2009 οι δαπάνες του κράτους (σύνολο δαπανών γενικής κυβέρνησης)  αυξήθηκαν σε ευρώ του 2009 (αφού αφαιρεθεί δηλαδή ο πληθωρισμός), από 85 σε 125 δισεκατομμύρια. Περίπου 50%. Η κυβέρνηση, που εκφράζει τα συμφέροντα του κρατισμού, όταν υποχρεώθηκε από το μνημόνιο να περικόψει τα ελλείμματα, προτίμησε αντί...

για να κόψει τις δαπάνες, να αυξήσει τους φόρους. Το 2010 και το 2011 αύξησε το μερίδιο των φόρων στο ΑΕΠ κατά 5 μονάδες και μείωσε τις δαπάνες μόλις κατά 2% του ΑΕΠ.

Οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και οι υγιείς επιχειρήσεις, ήταν όλα αυτά τα χρόνια οι λιγότερο ωφελημένοι από τον δανεισμό που κάναμε από το μέλλον. Και τώρα που έρχεται η ώρα της πληρωμής είναι και πάλι οι μεγάλοι χαμένοι.

Το ίδιο και οι απλοί συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα που δεν ανήκουν στα ευγενή ταμεία, οι οποίοι όχι μόνο δεν απολαμβάνουν κρατικής επιδότησης της σύνταξής τους, όπως οι άλλοι, αλλά δεν παίρνουν καν πίσω τις εισφορές που καταβλήθηκαν για λογαριασμό τους.

Για αυτό και ο μεγαλύτερος λαϊκισμός σήμερα είναι η φράση μισθωτοί και συνταξιούχοι. Τι σχέση έχει ο νέος πτυχιούχος μισθωτός του ιδιωτικού τομέα των 1000 ευρώ με τον υπάλληλο της ΔΕΚΟ που καθαρίζει 100.000 το χρόνο, ή τον διευθυντή μιας εφορίας; Τι σχέση έχει ο συνταξιούχος του ΙΚΑ που δούλεψε μια ζωή και πλήρωνε τις μεγαλύτερες εισφορές από όλους για να πάρει μια μικρή σύνταξη στα 65, με τον συνταξιούχο μιας ΔΕΚΟ των 3.000 Ευρώ, που πληρώνεται όχι από εισφορές αλλά από τον φορολογούμενο.
Τι σχέση έχουν οι 700 χιλιάδες άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, με τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ που αφού απήλαυσαν τόσα χρόνια υπέρογκους μισθούς, τώρα παίρνουν μετατάξεις σε ένα δημόσιο τομέα, που είναι ήδη γεμάτος από υπεράριθμους.

Δυστυχώς όσοι βρίσκονται στον ιδιωτικό τομέα –εργαζόμενοι, επιχειρηματίες, αυτοαπασχολούμενοι- δεν έχουν συνειδητοποιήσει αυτή την απλή πραγματικότητα. Και όσοι την συνειδητοποίησαν ή σήμερα τη συνειδητοποιούν, δεν έχουν αντιδράσει αποτελεσματικά κινητοποιούμενοι πολιτικά. Για αυτό και πιστεύω ότι η επανάσταση του ιδιωτικού τομέα για την οποία μίλησα στην αρχή, σημαίνει απλά την πολιτική κινητοποίηση του ιδιωτικού τομέα.

Σημαίνει να κινητοποιηθούν πολιτικά και να στηρίξουν με τη δράση τους και την ψήφο τους τα κόμματα που ζητούν μείωση του κράτους με δραστική μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, μαζικές αποκρατικοποιήσεις και απελευθέρωση αγορών. Επειδή έχουμε δημοκρατία, αν δεν το κάνουν και συνεχίσουν  να στηρίζουν τα κόμματα που μας έφεραν εδώ και δεν δείχνουν καμία διάθεση να αλλάξουν, τότε θα συνεχίσουν να είναι τα υποζύγια του συστήματος.
Στη δημοκρατία δεν κερδίζει όποιος έχει δίκιο. Κερδίζει όποιος έχει τη θέληση καιο την ικανότητα να αγωνιστεί για το δίκιο του.

Το χειρότερο όμως είναι ότι αν δεν κινητοποιηθούν δεν είναι μόνο τα δικά τους συμφέροντα που θα υπονομεύσουν, αλλά και τα καλώς νοούμενα συμφέροντα όλων των υπολοίπων.

Γιατί στις χώρες, ο ιδιωτικός τομέας είναι που παράγει πλούτο και που επιτρέπει να έχουμε και δημόσιους λειτουργούς με καλό μισθό και κοινωνική πολιτική για τους αδύνατους. Η πολιτική κινητοποίηση του απλού ανθρώπου του ιδιωτικού τομέα, δεν θα σώσει μόνο τον ίδιο. Θα αλλάξει προς το καλύτερο τη χώρα.

-------------------
*Ευρωβουλευτού, Μέλους της Δημοκρατικής Συμμαχίας

atithasos.blogspot.com 

Επιχείρηση Βρυξέλλες!

Δείτε το πρόγραμμα επισήμων συναντήσεων Ντόρας  και Αντωνάκη σε Βρυξέλλες (ποσοστικά και ποιοτικά) και βγάλτε τα συμπεράσματά σας για το "βεληνεκές" του κάθε ενός:

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας θα συναντηθεί με:
1. τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Olli Rehn,
2. τον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών Michel Barnier,
3. την Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων Cecilia Malmstrom
4. την Επίτροπο Ναυτιλιακών Υποθέσεων και Ναυτιλίας και Αλιείας Μαρία Δαμανάκη.
5. τον πρόεδρο των Φιλελευθέρων Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο Guy Verhofstadt (μέλος της Διάσκεψης των Προέδρων, μέλος της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων)
6. την Συντονίστρια της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής κα Annemie Neyts, Graham Watson

Ο κ. Σαμαράς συνανατάται με:
1. τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, Ζοζέφ Ντολ,
2. τον επίτροπο.δημοσιονομικού προγραμματισμού και προϋπολογισμού Γ.Λεβαντόφσκι
3. τον ευρωβουλευτή-πρώην πρόεδρο και μέλος της Επιτροπής προϋπολογισμού και της Ειδικής Επιτροπής για τους δημοσιονομικούς πόρους για μια βιώσιμη ΕΕ μετά το 2013 κ. Μπέγκε.
4. τον ευρωβουλευτή και πρόεδρο της επιτροπής προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Α. Λαμασούρ.
 

Πρόταση του κινήματος για την οικονομία και την έξοδο από την οικονομική κρίση.



                             
                                                                                  Αθήνα 22 Μαρτίου 2011

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη,  παραχώρησε σήμερα συνέντευξη Τύπου στην οποία παρουσίασε την πρόταση του κινήματος για την οικονομία και την έξοδο από την οικονομική κρίση.

Η Ντόρα Μπακογιάννη παρουσιάζοντας την οικονομική πρόταση της Δημοκρατικής Συμμαχίας είπε ότι: «Παρουσιάζουμε σήμερα 38 προτάσεις για ένα νέο οικονομικό μοντέλο, που πιστεύουμε ότι μπορεί, να βγάλει την χώρα από την κρίση και να την βάλλει σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης, διορθώνοντας ταυτόχρονα διογκούμενες κοινωνικές αδικίες. Οι προτάσεις αυτές καλύπτουν 4 πυλώνες για τη νέα οικονομική πολιτική και αναφέρονται σε παρεμβάσεις και δράσεις :
*        για την μείωση των ελλειμμάτων μέσα από τον περιορισμό των δαπανών του σπάταλου ευρύτερου δημόσιου τομέα.
*        για την προώθηση αποτελεσματικών διαρθρωτικών αλλαγών για την ενίσχυση του ανταγωνισμού
*        για την μείωση της φορολογίας και την πάταξη της φοροδιαφυγής
*        για την μείωση της ανεργίας με στόχο να υπάρξουν δουλειές, ευκαιρίες, προοπτική, καταξίωση για τους νέους ανθρώπους.
 Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι καμιά κρίση δεν θα ξεπεράσουμε, αν προηγουμένως δεν μειώσουμε δραστικά τα ελλείμματα  και τις δαπάνες που τα δημιουργούν.
Αυτή είναι η αλήθεια που δεν τολμά το πολιτικό σύστημα να πει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό. Για την αναδιάρθρωσή του, όμως, δεν αρκεί η αναποτελεσματική και επικίνδυνη λογική της «οριζόντιας συρρίκνωσης χωρίς διακρίσεις», την οποία εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση.  Απαιτείται περικοπή του μεγέθους του που οφείλει να εστιαστεί, κατ' αρχήν, στις τεράστιες πηγές κακοδιαχείρισης, ρουσφετολογίας και διαφθοράς».


Μεταξύ των 38 προτάσεων περιλαμβάνονται τα εξής βασικά βήματα για την ανάπτυξη:


ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ


v  Πλήρης ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και άμεση αποκομματικοποίηση των διοικήσεων όλων  των Δημόσιων Επιχειρήσεων.


v  Χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, τόσο στους άμεσους όσο και στους έμμεσους φόρους, με μείωση και σταθεροποίηση του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων στο 20%.


v  Ριζική απλοποίηση όλων των φορολογικών διαδικασιών, με κατάργηση του κώδικα βιβλίων και στοιχείων και γενικότερα κατάργηση όλων των πολύπλοκων γραφειοκρατικών διατάξεων.


v  Μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διαβίωσης


v  Νομοθετική και, αργότερα, συνταγματική κατοχύρωση των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.


v  Πρόσθετος δανεισμός μόνο με πλειοψηφία 180 βουλευτών


v  Μέσα στην επόμενη δεκαετία το δημόσιο να λειτουργεί με τα 2/3 του σημερινού ανθρώπινου δυναμικού του και αυτό προϋποθέτει πλήρες πάγωμα των προσλήψεων για την επόμενη τουλάχιστον πενταετία.


v  Κίνητρα για την επιστροφή των άμεσων ξένων επενδύσεων.


v  Συστηματική και τολμηρή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.


v  Επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης στους συνταξιούχους που λαμβάνουν το ΕΚΑΣ στο ύψος στο ύψος των 500 ευρώ.


v  Θέσπιση «ηλεκτρονικής υπογραφής» και «ηλεκτρονικής ταυτότητας» των επιχειρήσεων.


v  Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% για να ευνοηθούν οι προσλήψεις.


v  Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για νέες επιχειρήσεις.


v  Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και της άμεσης φορολογίας κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για επιχειρήσεις που δημιουργούν νέοι κάτω από 30 ετών.

Ακολουθεί η εισήγηση της Ντόρας Μπακογιάννη για της οικονομικές προτάσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας.


Η κρίση που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία σηματοδοτεί την πτώση ενός σαθρού αναπτυξιακού οικοδομήματος, που στηρίχθηκε σε «πήλινα» πόδια. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να σημάνει το τέλος της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Η ευθύνη μας είναι να προσπαθήσουμε ώστε η αναγκαία μετάβαση να ξεκινήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα, και να δημιουργήσει όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα, νέους δρόμους διατηρήσιμης ανάπτυξης, με περισσότερες ευκαιρίες δημιουργικής ζωής και με περισσότερες επιλογές ευημερίας, για όλους.

Η σημερινή θέση της χώρας

Η Ελλάδα  έφτασε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας  εξαιτίας  των οικονομικών πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια.  Κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, υπερκατανάλωση στηριγμένη στα δανεικά, πελατειακές σχέσεις και προνόμια που δημιούργησαν αγκυλώσεις και ακαμψίες στην οικονομία και την κοινωνία.
Οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες πολλά χρόνια νωρίτερα στην Ελλάδα,  αναβάλλονταν συνεχώς στην Ελλάδα, γιατί οι πολιτικές ηγεσίες δεν άντεχαν το πολιτικό κόστος. Έτσι βρεθήκαμε με ένα μη παραγωγικό δημόσιο τομέα, ένα μη βιώσιμο συνταξιοδοτικό σύστημα, ένα άνισο και αναποτελεσματικό σύστημα συλλογής φόρων, και ένα περιοριστικό και αναποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο στην οικονομία, η ανταγωνιστικότητα της οποίας είναι χαμηλή και μειώνεται συνεχώς.

Το αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής ήταν η Ελλάδα να οδηγηθεί :

*        Στην 88η θέση της παγκόσμιας κατάταξης χωρών, αναφορικά με το βαθμό επιχειρηματικής και οικονομικής ελευθερίας του Heritage Foundation.
*        Στην 109 θέση σε ό,τι αφορά την ευχέρεια της επιχειρηματικής δράσης (ease of doing business), όπως μετράται από την Παγκόσμια Τράπεζα (κάτω από χώρες όπως η Ρουάντα και η Μπουργκίνα Φάσο).
*        Στην 78η θέση στο δείκτη της Διεθνούς Διαφάνειας για την αντιλαμβανόμενη διαφθορά (μαζί με χώρες όπως η Κολομβία και το Λεσόθο).
*        Στην 154η θέση, στην διεθνή κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας σε ό, τι αφορά την προστασία των επενδύσεων.

Η πορεία αυτή εξηγείται από την διαρκή επέκταση του κράτους και την αύξηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία.  Οι δαπάνες του κράτους μεγάλωσαν μέσα σε 10 χρόνια σε πραγματικές τιμές κατά 52.8%. Οι πρωτογενείς δαπάνες της Γενικής Κυβέρνησης από 56,4 δισεκατομμύρια Ευρώ το 2000 αυξήθηκαν το 2009 στα 86,2 δισεκατομμύρια Ευρώ σε τιμές του 2000.
Η τεράστια αύξηση των δαπανών του κράτους είναι η βασική αιτίας της οικονομικής μας αποτυχίας. Γι΄ αυτό πιστεύουμε ότι η μείωση του κράτους είναι το κλειδί όχι μόνο για τη μείωση των ελλειμμάτων αλλά και για να απελευθερωθεί ο ιδιωτικός τομέας και να πυροδοτηθεί και πάλι η ανάπτυξη.

Δυστυχώς η κυβέρνηση είναι δέσμια της κρατικιστικής αντίληψης του ΠΑΣΟΚ.  Επιλέγει τη δημοσιονομική προσαρμογή αυξάνοντας τους φόρους, αντί να επιδιώξει τη μείωση των δαπανών του κράτους.
Οι συνολικές δαπάνες του κράτους από 53,2% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 μειώθηκαν το 2010 στο 50,0% του ΑΕΠ και προβλέπεται να κινηθούν το 2011 στο 50,6% .  Αντιθέτως, τα έσοδα από 37,8% του ΑΕΠ το 2009 αυξήθηκαν στο 40,4% του ΑΕΠ το 2010 και εκτιμάται ότι θα κινηθούν στο 43,1% το 2011.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση κάνει τα ελάχιστα για να μειώσει το κράτος. Πιέζει ασφυκτικά τον ιδιωτικό τομέα από τον οποίο μόνο μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, αυξάνοντας τα συνολικά έσοδα κατά 5,3 μονάδες του ΑΕΠ, ενώ μείωσε τα δαπάνες μόλις κατά 2,6 μονάδες του ΑΕΠ. (Το 2011 μάλιστα  τις αύξησε κατά 0.5%  του ΑΕΠ). .




Νέα Οικονομική Πολιτική: Ο ιδιωτικός τομέας κινητήριος δύναμη για την ανάπτυξη.

Στόχος της πρότασης της Δημοκρατικής Συμμαχίας είναι η συγκρότηση μιας Νέας Οικονομικής Πολιτικής που θα καθιστά τον ιδιωτικό τομέα κινητήριο δύναμη για την ανάπτυξη.
Παρουσιάζουμε σήμερα 38 προτάσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας για ένα νέο οικονομικό μοντέλο, που πιστεύουμε μπορεί, να βγάλει την χώρα από την κρίση και να την βάλλει σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης, διορθώνοντας ταυτόχρονα διογκούμενες κοινωνικές αδικίες.

Οι προτάσεις αυτές καλύπτουν 4 πυλώνες για τη νέα οικονομική πολιτική και αναφέρονται σε παρεμβάσεις και δράσεις :
*        για την μείωση των ελλειμμάτων μέσα από τον περιορισμό των δαπανών του σπάταλου ευρύτερου δημόσιου τομέα.
*        για την προώθηση αποτελεσματικών διαρθρωτικών αλλαγών για την ενίσχυση του ανταγωνισμού
*        για την μείωση της φορολογίας και την πάταξη της φοροδιαφυγής
*        για την μείωση της ανεργίας με στόχο να υπάρξουν δουλειές, ευκαιρίες, προοπτική, καταξίωση για τους νέους ανθρώπους.


Η Δημοκρατική Συμμαχία πιστεύει ότι καμιά κρίση δεν θα ξεπεράσουμε, αν προηγουμένως δεν μειώσουμε δραστικά τα ελλείμματα  και τις δαπάνες που τα δημιουργούν.
. Αυτή είναι η αλήθεια που δεν τολμά το πολιτικό σύστημα να πει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό. Για την αναδιάρθρωσή του, όμως, δεν αρκεί η αναποτελεσματική και επικίνδυνη λογική της «οριζόντιας συρρίκνωσης χωρίς διακρίσεις», την οποία εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση.  Απαιτείται περικοπή του μεγέθους του που οφείλει να εστιαστεί, κατ' αρχήν, στις τεράστιες πηγές κακοδιαχείρισης, ρουσφετολογίας και διαφθοράς.
Γι΄ αυτό η Δημοκρατική Συμμαχία προτείνει:

1.       Νομοθετική και, αργότερα, συνταγματική κατοχύρωση των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
2.       Υποχρεωτική δημιουργία πλεονασμάτων στις καλές περιόδους.
3.       Πρόσθετος δανεισμός μόνο με πλειοψηφία 180 βουλευτών.
4.       Μέσα στην επόμενη δεκαετία το δημόσιο να λειτουργεί με τα 2/3 του σημερινού ανθρώπινου δυναμικού του και αυτό προϋποθέτει πλήρες πάγωμα των προσλήψεων για την επόμενη τουλάχιστον πενταετία.
5.       Δραστική περικοπή των καταναλωτικών δαπανών του δημοσίου . Όλες οι μη επενδυτικές καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου θα επανεξεταστούν, με στόχο την μείωση τους. Προτεραιότητα στη μείωση θα έχουν -και για λόγους συμβολικούς-, οι κάθε είδους κομματικές και πολιτικές δαπάνες (χρηματοδότηση κομμάτων, φοιτητικών παρατάξεων, Βουλή των Ελλήνων, κάθε είδους διορισμοί μετακλητών υπαλλήλων, ΕΡΤ, κ.λπ.), και οι δαπάνες του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων για φάρμακα, ιατρικά υλικά και ιατρικές εξετάσεις όπου παρατηρούνται είτε εξωφρενικές τιμές ή/και υπερκατανάλωση και υπάρχει δυνατότητα περικοπών τριών τουλάχιστον δισεκατομμυρίων ευρώ.
6.       Επανεξέταση από μηδενική βάση συντεχνιακών και ρουσφετολογικών ρυθμίσεων - κυρίως μισθολογικών και συνταξιοδοτικών-, που αφορούν ισχυρές πολιτικά συντεχνιακές ομάδες και κατηγορίες, δεν ανταποκρίνονται σε κανένα ορθολογικό κριτήριο δημοσίου συμφέροντος, αλλά αντανακλούν τους συσχετισμούς πολιτικής ισχύος και την υποχωρητικότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος στους πολιτικά ισχυρούς.

Οι μαγικές φόρμουλες για την πολυπόθητη ανάπτυξη αγνοούν μια κρίσιμη λεπτομέρεια. Για να υπάρξει ανάπτυξη, πρέπει κάποιος να βάλει χρήματα. Και κανείς δεν πρόκειται να ρισκάρει τα χρήματά του, σε μια χώρα που κινδυνεύει με χρεοκοπία. Όσο δεν συμμαζεύουμε τα ελλείμματα και δεν περικόπτουμε τις δαπάνες δεν πρόκειται να βγούμε από τον φαύλο κύκλο


Οι δυνατότητες των διαρθρωτικών αλλαγών

Έρευνες του ΙΟΒΕ έχουν δείξει ότι διαρθρωτικές αλλαγές όπως  το άνοιγμα των επαγγελμάτων και των Αγορών και κατάργηση εμποδίων στην επιχειρηματικότητα μπορούν να επιφέρουν αύξηση του ΑΕΠ άνω του 17% μακροπρόθεσμα και 10% σε διάστημα πενταετίας.

Αυτό σημαίνει ότι είναι ζωτικής σημασίας η αναμόρφωση του πλαισίου επιχειρηματικής δράσης στη χώρα. Ο επιχειρηματίας πρέπει να απαλλαγεί από το σφικτό εναγκαλισμό της κρατικής γραφειοκρατίας, που πολλές φορές τον αντιμετωπίζει ως εχθρό. Όλες οι μεγαλόστομες διακηρύξεις για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας πέφτουν στο κενό, όσο δεν αλλάζει αποφασιστικά το σχετικό θεσμικό πλαίσιο..

Για το σκοπό αυτό, η Δημοκρατική Συμμαχία προτείνει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

7.       Πλήρης ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και άμεση αποκομματικοποίηση των διοικήσεων όλων  των Δημόσιων Επιχειρήσεων. Η παροχή κοινωνικών αγαθών που συνδέονται με τις ΔΕΚΟ (π.χ. μειωμένο εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες, καθολική υπηρεσία, εξυπηρέτηση άγονων γραμμών), θα διασφαλίζεται από ένα διαφανές σύστημα κρατικών επιδοτήσεων. Το ζητούμενο δεν είναι ο μετασχηματισμός ενός δημοσίου μονοπωλίου σε ιδιωτικό, αλλά η βελτίωση των υπηρεσιών και η επέκταση των επιλογών του καταναλωτή
8.       Ταχείες και χαμηλού κόστους διαδικασίες για την ίδρυση, αδειοδότηση και κλείσιμο των επιχειρήσεων (το τελευταίο ακόμα δυσκολότερο από την ίδρυση) και ειδικές ρυθμίσεις που να διευκολύνουν τη λύση ή πτώχευση επιχειρήσεων οι οποίες προωθούν καινοτόμες δραστηριότητες, οι οποίες εμπεριέχουν σοβαρό επιχειρηματικό κίνδυνο.
9.       Θέσπιση «ηλεκτρονικής υπογραφής» και «ηλεκτρονικής ταυτότητας» των επιχειρήσεων, που θα περιλαμβάνουν όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την πιστοποίηση της ενημερότητάς τους (φορολογική, ασφαλιστική κ.λπ.) και θα τις διευκολύνουν να διεκπεραιώνουν με μεγάλη ταχύτητα όλες τις συναλλαγές τους με το δημόσιο. Υποχρέωση αποδοχής από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες αιτήσεων, εγγράφων κ.λπ., που αποστέλλονται ηλεκτρονικά.
10.     Υποκατάσταση αδειοδοτικών και ελεγκτικών διαδικασιών του δημοσίου από διαδικασίες ελέγχου και πιστοποίησης που πραγματοποιεί ο ιδιωτικός τομέας. Το δημόσιο ελέγχει δειγματοληπτικά με αντικειμενικά κριτήρια εκ των υστέρων την καλή εφαρμογή της νομοθεσίας.
11.     Ευρεία υιοθέτηση του τεκμηρίου της αυτόματης αποδοχής αιτημάτων, όταν παρέρχεται άπρακτη η προθεσμία που προβλέπεται για την απάντηση του δημοσίου.
12.     Μείωση της αβεβαιότητας των συναλλαγών με άμεση ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Οδηγίας, που  προβλέπει εξόφληση των επιχειρήσεων από το δημόσιο σε διάστημα 30-60 ημερών από την έκδοση των σχετικών τιμολογίων. Η ταχεία εξόφληση των υποχρεώσεων του δημοσίου προβλέπεται άλλωστε και από το επικαιροποιημένο μνημόνιο, το οποίο -στο συγκεκριμένο σημείο- η ελληνική κυβέρνηση παραβιάζει.
13.     Κατάργηση των ελάχιστων ποσοστών κέρδους σε μια σειρά προϊόντων και υπηρεσιών (λ.χ, φάρμακα, μεταφορές, κλπ), προκειμένου να ενισχυθεί ο υγιής ανταγωνισμός.
14.     Κατάργηση του κρατικού προσδιορισμού ελάχιστων αμοιβών και τιμών, που στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και επιβαρύνει τον καταναλωτή και αντικατάστασή τους από ένα σύστημα ενδεικτικών αμοιβών και τιμών, οι οποίες (σε συνδυασμό με την ευρεία δημοσιοποίηση επικαιροποιημένων στοιχείων ανάλυσης του κόστους), βελτιώνουν την πληροφόρηση των συναλλασσομένων και συνεισφέρουν στην καλύτερη λειτουργία της αγοράς, αντί να την υποκαθιστούν.
15.     Άμεση και χωρίς εκπτώσεις απελευθέρωση όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Προτάσσουμε την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση όλων των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων και πιστεύουμε στην ανάγκη συνταγματικής κατοχύρωσης της πλήρους και χωρίς όρους ελευθερίας ασκήσεως κάθε επαγγέλματος, από τους έχοντες πιστοποιημένη επάρκεια των απαραίτητων προσόντων. Την κατάργηση της αποκλειστικής απασχόλησης σε κλάδους των μελών των αντίστοιχων σωματείων και επαγγελματικών ενώσεων.
16.     Κίνητρα για την επιστροφή των άμεσων ξένων επενδύσεων. Η Ελλάδα είναι μια από τις λιγότερο φιλικές χώρες προς τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Η Ελλάδα πρέπει να ανοίξει στις ξένες αγορές και τους ενδιαφερόμενους επενδυτές μια σειρά από υπηρεσίες και κλάδους (ορυχεία-λατομεία, ορυκτός πλούτος, σιδηροδρομικές και αεροπορικές μεταφορές, τουρισμός, κρουαζιέρα, ηλεκτρική ενέργεια κλπ).
17.     Συστηματική και τολμηρή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας -που περιλαμβάνει και πώληση όπου ενδείκνυται, χωρίς φοβικά σύνδρομα.
Άμεση  απελευθέρωση του ιδιωτικού τομέα από την ασφυκτική κρατική γραφειοκρατία, μέτρα για την κατάργηση κρατικών παρεμβάσεων που αλλοιώνουν τον ανταγωνισμό, αντί να προστατεύουν τους καταναλωτές

Χαμηλοί φόροι, αλλά θα τους πληρώνουν όλοι
Η Δημοκρατική Συμμαχία  είναι υπέρ της χαμηλής φορολογίας. Σε ένα σύστημα δηλαδή που στηρίζεται σε χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και έναν αποτελεσματικό και έντιμο  φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Πιστεύουμε ότι η σημαντική ελάφρυνση της φορολογίας σε ότι αφορά την παραγωγική διαδικασία και την εργασία θα τονώσει τις επενδύσεις, την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση.
Ο κεντρικός στόχος μιας νέας φορολογικής πολιτικής στην πατρίδα μας πρέπει να είναι, συνεπώς, η δημιουργία ενός απλού και σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος και ο δραστικός περιορισμός της φοροδιαφυγής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τη δεκαετία 2000-2009 παρά την αύξηση του ΑΕΠ κατά 31,4% οι έμμεσοι φόροι αυξήθηκαν μόλις κατά 9,1%. Ταυτόχρονα, λόγω φοροδιαφυγής και φορολογικών απαλλαγών, ο αποτελεσματικός φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα είναι μόλις 12% έναντι 30% στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι προφανές ότι το βασικό πρόβλημα των εσόδων δεν είναι οι φορολογικοί συντελεστές αλλά η άρνηση ενός φορολογικού μηχανισμού που μαστίζεται από διαφθορά να συλλάβει την φοροδιαφυγή. Η αύξηση των φορολογικών συντελεστών παράλληλα με την αδυναμία καταπολέμησης της φοροδιαφυγής οδηγεί σε μεταφορά πόρων από τον υγιή ιδιωτικό τομέα στους φοροφυγάδες και τα διεφθαρμένα κυκλώματα

Γι΄ αυτό και προτείνουμε  βαθιές τομές στο φορολογικό σύστημα, ώστε να εξυπηρετούνται οι δημοσιονομικοί, κοινωνικοί και αναπτυξιακοί στόχοι της φορολογίας.
Προς την κατεύθυνση αυτή προτείνουμε:
18.     Χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, τόσο στους άμεσους όσο και στους έμμεσους φόρους. Τη μείωση και σταθεροποίηση του φορολογικού συντελεστή επιχειρήσεων στο 20%, προκειμένου να τους δοθούν επενδυτικά και αναπτυξιακά κίνητρα και αντίστοιχα χαμηλούς συντελεστές στο εισόδημα από εργασία.
19.     Ριζική απλοποίηση όλων των φορολογικών διαδικασιών, με κατάργηση του κώδικα βιβλίων και στοιχείων και γενικότερα κατάργηση όλων των πολύπλοκων γραφειοκρατικών διατάξεων και εγκυκλίων.
20.     Σύνδεση των φορολογικών στοιχείων των επιχειρήσεων on line με το Υπουργείο Οικονομικών. Κατ' αρχήν των ΑΕ και ΕΠΕ  και αργότερα και των άλλων κατηγοριών επιχειρηματικής και επαγγελματικής δράσης (μικρότερες επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες). Με τον τρόπο αυτό θα μειωθεί σημαντικά το διαχειριστικό κόστος των επιχειρήσεων και των φορολογουμένων.  .
21.     Δημιουργία ενός εντελώς νέου μηχανισμού φορολογικών ελέγχων, ο οποίος και μόνο θα έχει ελεγκτικές αρμοδιότητες. Ο νέος μηχανισμός θα αποτελείται αποκλειστικά από νέους υπαλλήλους, με υψηλά προσόντα και καλά αμειβόμενους, οι οποίοι δεν θα είναι μόνιμοι (θα προσλαμβάνονται με μακροχρόνιες συμβάσεις και θα κρίνονται από την απόδοσή τους). Η παρακολούθηση και οι έλεγχοι θα γίνονται κυρίως ηλεκτρονικά, με εξαίρεση τις έκτακτες εφόδους κυρίως για τη διαπίστωση φορολογικών παραβάσεων απόκρυψης φορολογητέας ύλης.
22.     Θεσμοθέτηση της απαγόρευσης κάθε είδους αναδρομικής φορολόγησης.
23.     Θεσμοθέτηση της απαγόρευσης κάθε είδους γενικευμένης φορολογικής αμνηστίας (τύπου κλεισίματος βιβλίων, αυτοπεραίωσης, περαίωσης κλπ), για τα φυσικά πρόσωπα και για τις επιχειρήσεις.
24.     Τακτικό φορολογικό έλεγχο σε δείγμα τουλάχιστον 15% των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων ετησίως (εν μέρει τυχαίο και εν μέρει με βάση αντικειμενικά κριτήρια), ο οποίος εξαντλείται στο τρέχον έτος και μόνο όταν υπάρχει σοβαρό αδίκημα φοροδιαφυγής γενικεύεται και καλύπτει τις προηγούμενες χρήσεις. Έτσι ώστε όλοι να έχουν το κίνητρο να γίνουν και να μείνουν νομοταγείς.
25.     Εκλογίκευση των ποινών που επιβάλλονται σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής, οι οποίες όμως θα εφαρμόζονται χωρίς διακρίσεις, χωρίς αναστολές και χωρίς δυνατότητα διαφυγής, μέσω καθυστερήσεων, αναβολών, κ.λπ.
26.     Μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διαβίωσης, όπως επίσης και σε αγαθά και υπηρεσίες που συνιστούν τους πυλώνες της στρατηγικής ανάπτυξης της χώρας (λ.χ. τουριστικές υπηρεσίες και αγροτικά προϊόντα μεσογειακής διατροφής και υψηλής προστιθέμενης αξίας).
27.     Την παροχή φορολογικών κινήτρων ενίσχυσης της αποταμίευσης, παράλληλα με την ενίσχυση (μέσω φορολογικών κινήτρων) του εξαγωγικού προσανατολισμού της ελληνικής οικονομίας και των επενδύσεων .
28.     Την εξάντληση στην πηγή του φόρου επί των μερισμάτων των επιχειρήσεων.
29.     Την κατάργηση του θεσμού των μη ανταποδοτικών πόρων υπέρ τρίτων και την υποκατάσταση του (όπου οι σχετικοί πόροι καλύπτουν δικαιολογημένες κοινωνικές ανάγκες), από τον κρατικό προϋπολογισμό.
30.     Την ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση των δαπανών έρευνας και καινοτομίας.

Δράσεις για τη στήριξη της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα και των αδύναμων συμπολιτών μας.

Η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα προσλαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις. Το μη μισθολογικό εργατικό κόστος παραμένει εξαιρετικά υψηλό, αποτρέποντας τις επιχειρήσεις από τις προσλήψεις προσωπικού. Οι άνεργοι και οι  εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. Για το σκοπό αυτό η Δημοκρατική Συμμαχία προτείνει μεταξύ άλλων:
31.     Στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% για να ευνοηθούν οι προσλήψεις.
32.     Στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για νέες επιχειρήσεις.
33.     Στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και της άμεσης φορολογίας κατά 50% τα πρώτα τρία χρόνια για επιχειρήσεις που δημιουργούν νέοι κάτω από 30 ετών.
34.     Επιδότηση (μέσω μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών), μη ελκυστικών θέσεων εργασίας, που καλύπτονται σήμερα στην πλειοψηφία τους από μαύρη εργασία (κυρίως λαθρομετανάστες) και μπορούν να περάσουν στη νόμιμη αγορά εργασίας.
35.     Συμβάσεις ορισμένου χρόνου με μειωμένες αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές για νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και μακροχρόνια άνεργους, που θα τους βοηθήσουν να «ανοίξουν έτσι την πόρτα» της αγοράς εργασίας, ή να επιστρέψουν σ' αυτή μετά από μακροχρόνια απουσία.
36.     Αλλαγή νοοτροπίας και λογικής στο συνδικαλισμό. Οι συνδικαλιστές θα αρχίσουν και πάλι να εργάζονται και αυτοί, ενώ οι αποφάσεις για σημαντικές απεργίες θα λαμβάνονται με καθολική μυστική ψηφοφορία όλων των εργαζομένων.
37.     Κίνητρα (ασφαλιστικά και φορολογικά), που να ενθαρρύνουν τη διανομή μέρους των κερδών των επιχειρήσεων σε εργαζομένους με αυξημένη παραγωγικότητα.
38.     Τέλος μια πρόνοια για τους πιο αδύνατους απ΄ όλους μας: Επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης στους συνταξιούχους που λαμβάνουν το ΕΚΑΣ στο ύψος στο ύψος των 500 ευρώ, που θα χρηματοδοτηθεί από μέρος της εξοικονόμησης στην υπερκατανάλωση φαρμάκων και των ιατρικών υλικών.

Το κυριότερο, ίσως, πρόβλημα της κοινωνίας μας δεν είναι η ύφεση, αλλά το ότι για χρόνια έχουμε αγνοήσει, καταπιέσει, κακομεταχειρισθεί και αποδυναμώσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας: τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να τον βγάλουν απ' αυτήν την κρίση. Για να απελευθερωθούν αυτές οι δυνάμεις απαιτείται μια επαναστατική ρήξη με το παρελθόν και μια ριζική αλλαγή νοοτροπίας. Σε καθαρά πρακτικό επίπεδο είναι άμεση η ανάγκη προώθησης τολμηρών διαρθρωτικών αλλαγών και σαρωτικών μεταρρυθμίσεων. Αλλαγών που το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα τρέμει να εφαρμόσει, δέσμιο μικροκομματικών αντιλήψεων και συντεχνιακών συμφερόντων. Αλλαγών που -εφόσον προχωρήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά- θα επιταχύνουν την ανάπτυξη και θα περιορίσουν το κοινωνικό κόστος της βαριάς δημοσιονομικής προσαρμογής που καλούμεθα να κάνουμε την επόμενη δεκαετία

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης Τύπου


Γιάννης Οικονόμου Εκπρόσωπος Δημοκρατικής Συμμαχίας: Να σας πω ότι μαζί με την κα Μπακογιάννη στο πάνελ είναι ο ευρωβουλευτής και Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου ο κ. Σκυλλακάκης και ο Καθηγητής ο κ. Κολίτζας, βασικοί διαμορφωτές των προτάσεων της Δημοκρατικής Συμμαχίας, μαζί με άλλους ανθρώπους, στα πλαίσια λειτουργίας των ομάδων εργασίας του Κόμματος.
Να σας πω επίσης ότι το επόμενο προσυνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας γίνεται στη Θεσσαλονίκη το Σαββατοκύριακο 3 και 4 Απριλίου, με θέμα «η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον κόσμο - Το κοινωνικό κράτος και η υγεία». Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είπατε στο πρώτο προσυνέδριο του κόμματός σας ότι η Δημοκρατική Συμμαχία είναι το μόνο κεντρώο - κεντροδεξιό κόμμα. Παρατηρώντας σήμερα τις προτάσεις σας, διακρίνοντας και έναν φιλελεύθερο αέρα, οπότε θα ήθελα να σας ρωτήσω πρώτον, να γίνετε λίγο πιο αναλυτική στην πρόταση για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας όπου δεν αποκλείετε την πώληση. Και το δεύτερο, στο πρόγραμμά σας στις Βρυξέλλες θα έχετε συναντήσεις με στελέχη των Φιλελευθέρων. Σκέφτεστε να προσχωρήσετε στους Φιλελεύθερους; Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα δεν εκφράζει την κεντροδεξιά;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Εκφράζονται με τον φιλελεύθερο σχηματισμό στην Ευρωβουλή. Η απόφαση όμως για το που εμείς θα ανήκουμε οριστικά θα ληφθεί στο ιδρυτικό συνέδριο του κόμματός μας. Είναι απόφαση συνεδρίου και δεν είναι απόφαση σημερινή.
Για το δεύτερο ναι θα έχω επαφές με τον κ. Olli Rehn και με πολλούς επιτρόπους και στελέχη της Ευρωβουλής. Ο στόχος είναι ακριβώς να παρουσιάσουμε τις δικές μας θέσεις και να στηρίξουμε την προσπάθεια, την οποία η Ελλάδα πρέπει να κάνει, έτσι ώστε να διευκολυνθεί ιδιαίτερα στον τομέα της ανάπτυξης και της τόνωσης της επιχειρηματικότητας.
Όσο για το θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας, η Δημοκρατική Συμμαχία δεν έχει αυταπάτες. Γνωρίζει πάρα πολύ καλά τη δυσκολία την οποία θα έχει η χώρα για να αναπτύξει αποτελεσματικά την ακίνητη περιουσία. Και λόγω έλλειψης χαρτογράφησης και λόγω ευρύτερου νομικού πλαισίου και λόγω αγκυλώσεων της γραφειοκρατίας και για πάρα πολλούς λόγους δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.
Χρειάζεται λοιπόν να προχωρήσουμε με σωφροσύνη, με διαφάνεια και χωρίς ταμπού. Όταν θέλουμε π.χ. να σας πω ένα παράδειγμα έχουμε 300 στρέμματα προς αξιοποίηση κάτω από τη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου και κάποιος θέλει να επενδύσει και να κάνει μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, η οποία θα δώσει θέσεις εργασίας στην περιοχή, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αυτό δεν μπορεί να πωληθεί.
Οπουδήποτε πωλείται κάτι και επενδύει κάποιος πάνω σε αυτή τη γη, δίνει θέσεις εργασίας και βοηθάει την ανάπτυξη. Άρα θεωρώ ότι όλη αυτή η ιστορία, την οποία ο κ. Παπανδρέου εξέφρασε αλλάζοντας τη γνώμη την οποία είχε πριν από 3 μήνες καταθέσει στους Ευρωπαίους και στους Αμερικάνους είναι λαϊκίστικη και επικίνδυνη για τη χώρα.
Διότι είναι πάρα πολύ σημαντικό η κυβέρνηση, ιδιαίτερα στον τομέα των ξένων επενδύσεων να δίνει την εικόνα της σοβαρότητας και όχι την εικόνα του ευκαιριακού λαϊκισμού.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στην αρχή της ομιλίας σας κα Μπακογιάννη είπατε ότι η χώρα έφτασε στα πρόθυρα χρεοκοπίας λόγω της οικονομικής πολιτικής των 30 τελευταίων χρόνων. Βάζετε στο ίδιο τσουβάλι την οικονομική πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του Σημίτη, του Καραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου σήμερα;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μπορείτε να αρχίσετε και να μοιράζετε τις ευθύνες κ. Βλάχο. Εμένα δεν είναι δική μου δουλειά να επιμερίσω τις ευθύνες. Είναι βέβαιο ότι η λογική των ελλειμματικών προϋπολογισμών στη χώρα ξεκίνησε επί Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι επίσης ιστορικά βεβαιωμένο ότι η μόνη κυβέρνηση τα τελευταία 30 χρόνια που είχε πλεονάσματα, πλεονασματικό προϋπολογισμό, ήταν η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το '91 και το '92.
Αυτά είναι ιστορικές αλήθειες. Από εκεί και πέρα η λογική δυστυχώς όλων των κυβερνήσεων  ήταν ότι μπορούμε να δανειζόμαστε, δανειστήκαμε από τα παιδιά μας, καταλήξαμε αυτό το τεράστιο χρέος να μας καταπιεί και σήμερα βρεθήκαμε εκεί που βρισκόμαστε.
Έχουμε υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας να τους δώσουμε πίσω το δικαίωμά τους στο όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να πάρουμε αποφάσεις και τις αποφάσεις πρέπει να τις πάρουμε τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κυρία Μπακογιάννη μιλήσατε πριν για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Το θέμα δεν είναι τα 300 στρέμματα κάτω από τη γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου. Εγώ ήθελα να σας ρωτήσω κάνατε κάποια διάκριση σε εκτάσεις γης, τα λεγόμενα φιλέτα και σε στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεις είτε που αφορούν στην ενέργεια είτε επιχειρήσεις όπως ο ΟΠΑΠ που δίνουν στο κράτος πολλά έσοδα; Ή και αυτές είναι επίσης προς πώληση κατά την άποψή σας;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κατά την άποψή μου οφείλουν οι επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν επιχειρηματική δράση στην Ελλάδα να αποκρατικοποιηθούν. Και το λέω ευθέως διότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να βρούμε ένα μεγάλο ποσό, το οποίο πρέπει να δώσουμε πίσω για το χρέος, για να μην έχουμε αυταπάτες, διότι δεν μπορεί το τίμημα να το πληρώνει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος. Δεν μπορεί το τίμημα να το πληρώνει ο μικρός επιχειρηματίας που η ΓΣΕΒΕΕ δηλώνει ότι 200.000 επιχειρήσεις είναι έτοιμες να κλείσουν και να προσθέσουν και άλλους ανθρώπους στην ανεργία.
Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Άρα οι αποκρατικοποιήσεις πρέπει να προχωρήσουν, οι αποκρατικοποιήσεις έχουν στόχο περαιτέρω επενδύσεις. Δηλαδή χρήματα που θα μπουν στην Ελλάδα για να γίνει μεγαλύτερη επένδυση από ότι σήμερα το κράτος μπορεί να κάνει και οφείλουμε πλέον να φύγουμε από τα συμπλέγματα της μεταπολίτευσης και να δούμε τι είναι αυτό που θα δώσει οξυγόνο στην ελληνική οικονομία, στην επιχειρηματικότητα και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Κακά τα ψέματα η ύφεση έχει ένα μεγάλο αποτέλεσμα, ότι σήμερα 200.000 άνθρωποι από τον ιδιωτικό τομέα είναι 100% άνεργοι. Εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε πώς θα δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας και νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται με επιθετική πολιτική αποκρατικοποιήσεων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Με μια πρώτη ματιά, οι προτάσεις που καταθέσατε σήμερα είναι μια κωδικοποίηση των φορέων που έχουν κατατεθεί κατά καιρούς από ... της αγοράς όπως το ΙΟΒΕ, του ΣΕΒ και έχουν ενσωματωθεί εν πολλοίς και στις προτάσεις του Προέδρου του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια τέτοια παρατήρηση είναι ότι από τις 48 προτάσεις που καταθέσατε, ούτε μια δεν στρέφεται κατά των συμφερόντων των πλουσίων, να το πω έτσι, ούτε μία δεν αφορά ... των πλουσίων να πληρώσουν τα βάρη. Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Πιστεύετε ότι τις εκλογές ψηφίζουν μόνο επιχειρηματίες;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Κακαλή εμένα δεν με ενδιαφέρουν οι επιχειρηματίες παρά στο βαθμό που δημιουργούν θέσεις εργασίας. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό, ότι η κάθε μικρή, μεσαία ή μεγάλη επιχείρηση που κλείνει οδηγεί ανθρώπους στην ανεργία. Ο μεν επιχειρηματίας μπορεί να κάτσει και να έχει τα λεφτά του στο εξωτερικό και έχω πάρα πολλές φορές δηλώσει κατηγορηματικά ότι οι άνθρωποι που βγάλανε τα λεφτά τους στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι εγκληματίες. Από την άλλη μεριά όμως δεν μπορώ να κλείνω τα μάτια μου μπροστά στην πραγματικότητα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ανάπτυξης από τις επιχειρήσεις, οι οποίες θα δημιουργηθούν, από τις επενδύσεις που θα γίνουν για να μπορούν να δημιουργηθούν οι θέσεις εργασίας.
Έχω υπάρξει βουλευτής του φτωχότερου νομού της Ελλάδος. Όταν κάναμε το αναπτυξιακό πρόγραμμα Ευρυτανίας κάθε 1η του μηνός έπαιρνα τον διευθυντή του ΙΚΑ τηλέφωνο και τον ρωτούσα  «ανοίξανε νέα βιβλιάρια του ΙΚΑ στο Καρπενήσι»; Αν μου έλεγε ναι, το αναπτυξιακό πρόγραμμα πήγαινε καλά. Αν μου έλεγε όχι, το αναπτυξιακό πρόγραμμα δεν πήγαινε καλά. Οι άνθρωποι μετράνε. Η λογική ότι μέσα από τις οποιεσδήποτε μεγαλόστομες κουβέντες δεν μας ενδιαφέρει η ανεργία που δημιουργείται στον ιδιωτικό τομέα π.χ. όπως έγινε στην αγορά του Πειραιά όταν έρχονταν τα πλοία και δημιουργούνταν οι διάφορες φασαρίες, έχει κόστος για τον απλό εργαζόμενο.
Και το δεύτερο η Δημοκρατική Συμμαχία δεν συμβιβάζεται με κανέναν τρόπο με τη φοροδιαφυγή. Θεωρούμε ότι το θέμα της φοροδιαφυγής είναι πρώτιστο, γι΄ αυτό προτείναμε τις συγκεκριμένες προτάσεις. Θεωρούμε ότι όποιος φοροδιαφεύγει στην Ελλάδα, οφείλει να τιμωρείται με πάρα - πάρα πολύ μεγάλες ποινές.
Πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχουν οι έξυπνοι, οι οποίοι φοροδιαφεύγουν.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Μιλήσατε για μείωση των φορολογικών συντελεστών. Μπορούμε να το προσδιορίσουμε ποσοτικά και κάτι τέτοιο είναι στην παρούσα φάση δεδομένης της κατάστασης με τα έσοδα;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Εμείς το μετρήσαμε, το ζυγίσαμε και έχουμε συζητήσει όπως σωστά είπε ο κ. Κακαλής με όλους τους φορείς της αγοράς. Συζητήσαμε όμως και στις περιοδείες μας σε ολόκληρη την Ελλάδα. Είναι σαφές ότι οι υψηλοί συντελεστές οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη ή αδυναμία, ειλικρινή αδυναμία πληρωμής ή επίσης σε πρόσθετη προσπάθεια φοροδιαφυγής.
Όταν λέμε 20% και να το πληρώσουν όλοι από την πρώτη στιγμή πολύ πριν από το μνημόνιο, όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου έφερε το πρώτο φορολογικό νομοσχέδιο στη Βουλή, του είχα πει ότι το φορολογικό αυτό νομοσχέδιο, θα οδηγήσει σε μειωμένα έσοδα και πράγματι έτσι έγινε.
Εξηγούσα ότι η επιχείρηση στη Βόρεια Ελλάδα κλείνει στις Σέρρες πχ και ανοίγει στη Βουλγαρία. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε. Η Ελλάδα δεν είναι ένα νησί στη μέση του πουθενά. Είναι μία χώρα η οποία έχει ανταγωνίστριες χώρες και οφείλει να είναι ανταγωνιστική και στη φορολογία της.
Άρα ένα πράγμα είναι ο διεφθαρμένος φοροεισπρακτικός μηχανισμός, για τον οποίο προτείνουμε ακριβώς πώς θα διορθωθεί. Και το δεύτερο πράγμα είναι χαμηλοί συντελεστές, αλλά θα τους πληρώνουν όλοι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορείτε να κάνετε μια εκτίμηση, αν εφαρμοστεί το πρόγραμμά σας, η πρότασή σας πότε θα μπορέσει η Ελλάδα πάλι να βρεθεί στις αγορές, να ανοίξουν οι αγορές;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε κ. Αρμένη, εγώ θέλω να είμαι μετρημένη και σοβαρή. Για να γίνει αυτό πρέπει πρωτίστως να μειωθούν τα ελλείμματα. Η Ελλάδα εάν δεν στείλει το μήνυμα στις αγορές μιας σοβαρής - σοβαρότατης προσπάθειας μείωσης των ελλειμμάτων και θέλω να επαναλάβω κάτι που ο Θόδωρος ο Σκυλακάκης το είπε και στο προσυνέδριο.
Κύριοι μη σας τρομάζει αυτό το οποίο λέμε αριθμητικά θα γυρίσουμε στο 2000, στις δαπάνες δηλαδή του κράτους του 2000. Ε, δεν ήταν τόσο τραγική η κατάσταση το 2000. Άρα να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που από το 2000 μέχρι το 2009 έγινε, ήταν η διόγκωση του κράτους. Σήμερα πρέπει να επιστρέψουμε σε επίπεδο δαπανών στο 2000.
Εμείς όπως ξέρετε, ανταποκριθήκαμε στην πρότασή του κ. Παπακωνσταντίνου, ο Καθηγητής ο κ. Κολλίντζας και ο Θόδωρος ο Σκυλακάκης, είχαν συζητήσει με τον κ. Παπακωνσταντίνου, έχουμε μείνει σύμφωνοι, ότι μπορούμε να προτρέξουμε στο Γενικό Λογιστήριο για το σύνολο των στοιχείων τα οποία το Γενικό Λογιστήριο διαθέτει, έτσι ώστε όταν πλέον το πρόγραμμα έρθει να είμαστε σε θέση να καταθέσουμε τις απόψεις μας και με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Κυρία Μπακογιάννη, αν μου επιτρέπετε και οι υπόλοιποι συνάδελφοι λίγο να πάμε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Είπατε, ότι χρειαζόμαστε άμεσα ξένες επενδύσεις. Όλοι μπορούν να βοηθήσουν σ' αυτή την προσπάθεια, οι Έλληνες της διασποράς και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και από την Ευρώπη και όπως είπατε, ... αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα στην κατάσταση που βρίσκεται. Τι έχετε να πείτε για το ομόλογο της διασποράς που συζητείται, γιατί τελικά οι Έλληνες, πέρα από τον πατριωτισμό, να επενδύσουν;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Και για τους Έλληνες της διασποράς ισχύει για να είμαστε ειλικρινείς ό,τι ισχύει και για τους υπόλοιπους επενδυτές. Όταν πάτε στην Αμερική και εγώ ανήκω στους ανθρώπους που έχουν πολύ ταξιδέψει και έχουν δει ομογενείς σε ολόκληρο τον κόσμο, διαχρονικά το αίτημά τους είναι το ίδιο. Γραφειοκρατία, διαφθορά, μη σταθερό φορολογικό σύστημα.
Όταν, λοιπόν, προτείνουμε αυτά τα οποία λέμε, τα προτείνουμε διότι πραγματικά ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες. Και πρέπει να τις δούμε αυτές τις ανάγκες χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς λαϊκίστικες  αντιλήψεις, πρέπει να πούμε κάποιες αλήθειες και να προχωρήσουμε προς αυτές τις τομές.
Και τότε πιστέψτε με, η Ελλάδα είναι μία προνομιούχος χώρα, είναι μια χώρα που θα ήθελαν να επενδύσουν πάρα πολλοί άνθρωποι, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουμε αυτές τις προδιαγραφές. Δεν επενδύει κανένας για την ψυχή της μάνας του, επενδύει για να μπορεί να ξέρει ότι μπορεί να βγάλει ένα λογικό κέρδος. Από εκεί και πέρα θέλει να είναι σίγουρος για το περιβάλλον στο οποίο θα επενδύσει.
Η Ελλάδα σήμερα κατάφερε να στείλει ένα μήνυμα, ότι επτά φορολογικά νομοσχέδια ψηφιστήκανε μέσα σε 18 μήνες. Πέστε μου ποιος θα έρθει να επενδύσει σε μια χώρα που ανά ένα μήνα αλλάζει το φορολογικό της καθεστώς;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μου έκανε τρομερή εντύπωση το γεγονός, ότι σε γενική γραμμή είστε υπέρ των αποκρατικοποιήσεων των επιχειρήσεων, ακόμη και σε επιχειρήσεις που προσφέρουν μεγάλο πλούτο στο ελληνικό δημόσιο, ο συνάδελφος σας ρώτησε για τον ΟΠΑΠ, ο οποίος προσφέρει πολλά χρήματα στα ταμεία, θα μπορούσε με καλύτερη διαχείριση να προσφέρει ακόμη περισσότερα και όμως εσείς λέτε, ότι αυτό πρέπει να το πάρει κάποιος επιχειρηματίας.
Εγώ, λοιπόν, ρωτώ το εξής. Το γεγονός ότι εσείς οι πολιτικοί κακοδιαχειριστήκατε τόσα χρόνια τον δημόσιο τομέα, σημαίνει ότι πρέπει να ξεπουληθεί σε επιχειρηματίες οι οποίοι προφανώς θα τα αγοράσουν γιατί θα τους φέρουν κέρδος; Όταν εσείς χτυπάτε το χέρι σας το κόβετε ή πάτε στο γιατρό να το γιάνει;
Και δεύτερον, το '90 επί Κυβερνήσεως Μητσοτάκη είχαμε μία απαγόρευση στον κρατικό τότε ΟΤΕ να φτιάξει κινητή τηλεφωνία, την COSMOTE. Τότε μπήκαν ιδιώτες, αλώνισαν τα πάντα και στη συνέχεια διατηρήθηκε η COSMOTE, η οποία κυριαρχεί πλέον στην ελληνική αγορά με σωστή διαχείριση και με σωστά πράγματα που κάνει. Γιατί επιμένετε, λοιπόν, στην αποκρατικοποίηση των πάντων σώνει και καλά;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Βλάχο για τρεις λόγους. Πρώτα απ' όλα επειδή αναφέρεστε για τον ΟΠΑΠ. Ο ΟΠΑΠ είναι μια διεφθαρμένη ιστορία. Η λογική σας ότι εσείς οι πολιτικοί κάνατε το «Α» ή το «Β» μπορεί να ακούγεται ωραία ή αν θέλετε να ανεβάζει τους τόνους, αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Το κράτος όπου ανακατεύτηκε το μόνο το οποίο προέκυψε είναι αυξημένη διαφθορά. Εγώ είμαι της απόψεως ότι οι Γόρδιοι Δεσμοί δεν λύνονται, κόβονται. Το κέρδος το οποίο τότε, όπως λέτε, η  Κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε, θέλω να αναλογιστείτε πόσες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, πόσα έσοδα είχε το κράτος φορολογικά απ' αυτή την ιστορία διαχρονικά τα τελευταία 20 χρόνια και πόσο κερδισμένο βγήκε το κράτος από την απόφαση εκείνη να δοθούν οι άδειες κινητής τηλεφωνίας οι οποίες δόθηκαν.
Το ίδιο ισχύει και για τη δική σας δουλειά θέλω να θυμίσω. Και η δική σας δουλειά, κάποτε ήταν το μονοπώλιο της ΕΡΤ, το 85% από εσάς σήμερα θα ήσασταν άνεργοι εάν δεν είχε ληφθεί η απόφαση της ελευθερίας των ιδιωτικών καναλιών για να μπορεί να υπάρξει ο ανταγωνισμός και η ελεύθερη πληροφόρηση.
Τρίτον, ναι, πιστεύω, ότι και ο ΟΠΑΠ πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί και πρέπει το κράτος να έχει πραγματικά έσοδα από τον ΟΠΑΠ, έσοδα και από την πώληση των μετοχών, έσοδα και από την δράση την οποία θα έχει ο ΟΠΑΠ και να μην χρησιμοποιείται ο ΟΠΑΠ ως πολιτικό όπλο της εκάστοτε Κυβέρνησης για τους οποιουσδήποτε λόγους. Φαντάζομαι τα υπόλοιπα τα κατανοείτε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ευχαριστώ, Καλημέρα. Ακούσαμε πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις και στο Προσυνέδριό σας το περασμένο Σάββατο και σήμερα κωδικοποιήσατε τις θέσεις του Κόμματος για την οικονομία, αλλάζουμε την ατμόσφαιρα, θα πάω λίγο στα εσωκομματικά της ευρύτερης παράταξης της κεντροδεξιάς, αφού έχουμε την ευκαιρία να σας έχουμε απέναντί μας.
Άκουσα και τη συνέντευξή σας χθες στο κ. Χατζηνικολάου αν δεν κάνω λάθος και αναφερθήκατε σε διάφορα και για τη Νέα Δημοκρατία και ότι είναι ένα λαϊκιστικό κόμμα. Καταθέσατε τις προτάσεις σας. Σε λίγες μέρες ο κ. Σαμαράς θα έχει το Ζάππειο δύο, είπατε πριν από λίγο να δούμε τις ανάγκες της χώρας χωρίς ιδεοληψίες. Θεωρείτε ότι η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας την κρίνει με βάση ιδεοληψίες ή κρίνετε λίγο εγωιστικό και αλαζονικό από τη μεριά σας να λέτε ότι είσαστε το μόνο κεντροδεξιό κόμμα και να ακυρώνετε μια ολόκληρη παράταξη, μια ιστορία 37 ετών;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Πρώτον, η Νέα Δημοκρατία που εγώ υπηρέτησα δεν έχει καμία σχέση με τη Νέα Δημοκρατία του σήμερα. Αυτή είναι η άποψή μου, την λέω ευθέως.
Δεύτερον, για ένα κόμμα το οποίο είναι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην κυβερνητικό κόμμα το να σηκώνει το λάβαρο το αντιμνημονιακό μαζί με το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ένα σωρευτικό έλλειμμα ευθύνης.
Τρίτον, οι δικές μας προτάσεις έχουν κατατεθεί και είμαι έτοιμη να ακούσω κάθε κριτική για τις προτάσεις αυτές. Το να λέμε όμως σήμερα και θα σας δώσω δύο παραδείγματα, ότι στο Ζάππειο ένα, που είπε ο κ. Σαμαράς, ότι είναι δυνατόν να μηδενιστεί το έλλειμμα με 18 μήνες, λυπάμαι, χωρίς θυσίες, δεν είναι σοβαρό. Είναι λαϊκισμός, είναι άκρατος λαϊκισμός, ξανά κοροϊδεύουμε τον κόσμο.
Το δεύτερο, ότι η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας 50 δισεκατομμυρίων ευρώ θα γίνει σε δύο χρόνια είναι επίσης λαϊκισμός, διότι όλοι μας και όλοι σας γνωρίζετε το μέγεθος των δυσκολιών. Σε περίπτωση που το ξεχάσετε διαβάστε  τη συνέντευξη του Τάσου Χωμενίδη, που είχε δημοσιευτεί στο «Βήμα» για ένα ή δυο ακίνητα τα οποία τότε προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει.
Η χώρα έχει ανάγκη από σοβαρότητα αυτή τη στιγμή. Έχει ανάγκη από σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Δεν έχει ανάγκη από στείρες, κομματικές αντιπαραθέσεις, δεν έχει ανάγκη από λαϊκισμούς. Ο κόσμος έξω υποφέρει, αγωνιά και πάνω απ' όλα φοβάται. Φοβάται το αύριο.
Έχουμε ευθύνες. Και ευθύνη μας είναι να καθίσουμε κάτω να δούμε τι χρειάζεται για την επόμενη πενταετία, να συμφωνήσουμε που βρισκόμαστε και αν πραγματικά είναι δυνατό να συμφωνηθεί -δεν ξέρω αν είναι- το σχέδιο ανάταξης της χώρας να ψηφιστεί όπως είπαμε με 180 βουλευτές.
Διότι μόνο τότε θα σταλεί ένα μήνυμα. Εσείς μείνατε όλοι σας όταν το πρότεινα στην παραπολιτική. Δεν είναι παραπολιτικό το θέμα. Είναι μείζονος σημασίας. Αν 180 βουλευτές στείλουν το μήνυμα της σοβαρότητας προς τις αγορές, η Ελλάδα θα έχει κερδίσει μια πολύ μεγάλη μάχη. Και αυτό νομίζω το χρωστάμε στους Έλληνες πολίτες, διότι όπως ορθώς είπε πριν ο κ. Βλάχος, δεν υπάρχει κανείς ο οποίος να μην έχει ευθύνη για τη χώρα στο σημείο που έφτασε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Δηλώσατε πρόσφατα ότι το επόμενο μεγάλο ζήτημα της χώρας θα είναι να διαπραγματευτούμε με την Ευρώπη ένα νέο φορολογικό πλαίσιο με χαμηλότερους συντελεστές. Ήθελα να ρωτήσω αν στο επίπεδο των σημερινών σας συνομιλιών με τον κ. Ρεν θα εμείνετε και θα παρουσιάσετε σχετικά επιχειρήματα.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ναι βεβαίως θα το κάνω. Νομίζω ότι χρειάζονται όλα τα επιχειρήματα, τα οποία είναι δυνατά να ακουστούν, να υπάρξει μια λογική η οποία θα στηρίξει την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Για εμένα είναι εφιάλτης οι 200.000 νέοι άνεργοι που προσετέθησαν και πόσοι ακόμη θα προστεθούν σε αυτό το μακρύ κατάλογο.
Και λυπάμαι πάρα πολύ αλλά είναι σαφές ότι κανένα άλλο Κόμμα δεν μιλάει γι' αυτούς τους ανθρώπους, αλλά αναλώνονται οι περισσότεροι στις συζητήσεις και στο δημόσιο διάλογο, στις ανάγκες των συνδικαλιστών, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τον κύριο τάδε ο οποίος εκφράζει τον ΟΑΣΑ, ή τη ΓΕΝΟΠ και τα λοιπά. Δεν είναι το πρόβλημά μας σήμερα οι συνδικαλιστές. Το πρόβλημά μας είναι οι άνεργοι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Κυρία Μπακογιάννη θέλω να σας ρωτήσω το εξής: είμαστε εδώ περίπου μία ώρα και έχετε πει πάρα πολλές φορές τη φράση «να στείλει η Ελλάδα μήνυμα στις αγορές ...» και τα λοιπά. Μια που μιλάμε για οικονομικά αναρωτιέμαι αν σας απασχολεί το γεγονός ότι αυτές οι αγορές και οι οίκοι αξιολόγησης που έλεγαν πόσο καλή ήταν η Lehman Brothers ή Hypo του Μονάχου λίγο πριν καταρρεύσουν, μπορούν να βάζουν ολόκληρες χώρες σε μια διαδικασία όπως αυτή που έχει μπει τώρα η Ελλάδα, ή ενδεχομένως και η Ιρλανδία.
Δηλαδή αν θεωρείτε, αν υπάρχει ο προβληματισμός στο Κόμμα σας και στο πρόγραμμά σας, τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης ούτως ώστε να σταματήσει αυτή η ασυδοσία.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κατ' αρχήν συμφωνώ απολύτως μαζί σας έχω τη χείριστη άποψη και το έχω και δημόσια πει, γι' αυτούς τους διάφορους οίκους αξιολόγησης. Και έχω πει μάλιστα πάρα πολλές φορές ότι τα παιχνίδια τα οποία παίζονται εις βάρος των χωρών, είναι πρωτοφανή.
Άρα βεβαίως η Δημοκρατική Συμμαχία στηρίζει πρώτον την ίδρυση ενός οίκου αξιολόγησης (δεν θα είναι αυτός ο τίτλος) του ευρωπαϊκού, δηλαδή να υπάρχει ένας ευρωπαϊκός μη κερδοσκοπικός οργανισμός.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επίσημου λέτε.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Επίσημου, αυτό εννοώ. Επίσημου, ο οποίος όμως πρέπει να πείσει τις αγορές με την αξιοπιστία του. Δεύτερον με κατηγορήσατε γιατί μίλησα για τις αγορές; Ακούστε κύριοι
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας είπα ότι το είπατε πολλές φορές.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Το είπα πολλές φορές. Η Ελλάδα τους τελευταίους 18 μήνες πήρε χρήματα μόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Όσο χρειάζεται δανειακά, όσο δηλαδή δεν έχει φτάσει στο σημείο να μην τα χρειάζεται που εκεί στοχεύει η πολιτική μας, εξαρτόμαστε από αυτές τις αγορές,  πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό.
Θ. ΣΚΥΛΑΚΑΚΗΣ: Πρέπει να καταλάβετε επίσης ότι οι Τράπεζες οι οποίες δίνουν ρευστότητα στην οικονομία σήμερα έχουν χρηματοδότηση μόνο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Είναι κλειστή ουσιαστικά η διατραπεζική. Μια οικονομία με κλειστή τη διατραπεζική, είναι χωρίς καμία δυνατότητα ανάπτυξης. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σφίγγει τις κάνουλες προς τις ελληνικές Τράπεζες. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι σημασία έχει να μπορέσει να ξαναβγεί η ελληνική οικονομία και ο ιδιωτικός τομέας που θα βγει μέσω των Τραπεζών, προς τις αγορές. Δεν θα υπάρχει ανάπτυξη αν δεν το πετύχουμε αυτό, μηδέν πιθανότητα.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Να προσθέσω ότι όπως ξέρετε γυρίζω όλη την Ελλάδα αυτό τον καιρό. Όπου κι αν πάω, μία είναι η κουβέντα: «Κυρία Μπακογιάννη, τι θα γίνει με τις Τράπεζες;». Τράπεζες, που στραγγαλίζουν υγιείς επιχειρηματίες, Τράπεζες οι οποίες δεν δίνουν ούτε καν το απαραίτητο κεφάλαιο κίνησης. Όταν τα λέμε αυτά, δεν τα λέμε εκ του περισσού. Πρέπει να ακολουθηθεί η πολιτική αυτή που θα μειώσει τα ελλείμματα, θα δημιουργήσει πλεονάσματα και ταυτόχρονα θα απελευθερώσει την αγορά για να μπορεί να κινηθεί και να υπάρξει χρήμα στην Ελλάδα.
Τα άλλα Κόμματα, λυπάμαι που το λέω, που κατηγορούν και κατακεραυνώνουν το Μνημόνιο, δεν λένε ποτέ τι θα γινόταν εάν η Ελλάδα δεν έπαιρνε αυτά τα χρήματα σήμερα. Τα έχουμε ανάγκη, αλλά πρέπει να βγούμε από αυτό το φαύλο κύκλο. Πρέπει να φύγουμε από εκεί. Για να φύγουμε, πρέπει κατά την άποψή μας να ακολουθηθεί η πολιτική την οποία σας προτείναμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βλέπετε κατάρρευση Τραπεζών μια και αναφέρατε το θέμα των Τραπεζών;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Όχι δεν βλέπω κατάρρευση Τραπεζών. Καμία κατάρρευση καμίας Τράπεζας δεν βλέπω. Βλέπω απλώς το σφίξιμο των Τραπεζών στα χρήματα, τα οποία δίνουν και δανείζουν την αγορά. Και αυτό πρέπει να ξαναμπεί σε λογικούς ρυθμούς, όχι στους τρελούς ρυθμούς που ήταν πριν από 2 χρόνια που σε παρακάλαγαν να πάρεις καταναλωτικό δάνειο για να πας διακοπές, διότι αυτό ήταν ένα έγκλημα. Αλλά σε κανονική κίνηση της τραπεζικής αγοράς είναι απαραίτητο να καταλήξουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Κυρία Πρόεδρε θέλω να ρωτήσω κάτι που έχει να κάνει με το χρονικό σημείο που επιλέξατε να παρουσιάσετε την πρότασή σας την οικονομική. Έχει να κάνει με τη συγκυρία; Δηλαδή περιμένετε εξελίξεις μετά τη Σύνοδο; Πιστεύετε ότι έχει ο κ. Παπανδρέου κάποια χαρτιά, τα οποία ακόμη δεν έχει ανοίξει; Ή έχει να κάνει με το ότι επικοινωνιακά θέλετε να προηγηθείτε της ... της Νέας Δημοκρατίας, διότι το ακούσαμε αυτό από την αναπληρώτρια εκπρόσωπο του Κόμματος σήμερα.
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Δεν έχω την τιμή να τη γνωρίζω και έτσι δεν νομίζω πως κι εκείνη με ξέρει καλά. Αυτό το οποίο λέω είναι πάρα πολύ απλό. Ότι οι προσπάθειες οι οποίες πρέπει να γίνουν στις Βρυξέλλες αυτές τις μέρες, είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Πρέπει να πείσουμε. Πρέπει να πείσουμε για τη σοβαρότητά μας για την αξιοπιστία μας και για τη βούλησή μας να σταθούμε στα πόδια μας. Πάντοτε είχα μια αρχή: ότι πριν πάω να πω πράγματα στο εξωτερικό, θεωρώ υποχρέωσή μου να τα πω στον ελληνικό λαό. Σας είπα λοιπόν σήμερα τις θέσεις μας, στις 4 και μισή θα πετάξω για τις Βρυξέλλες και θα έχω την ευκαιρία αυτές τις θέσεις να τις επαναφέρω και σε επίπεδο Βρυξελλών, για να υπάρξει μεγαλύτερη κατανόηση από την Τρόικα για τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.
Παραδείγματος χάριν αυτό το οποίο πριν είπε η κα Ζορμπά, είναι έτσι. Χρειάζεται να πείσουμε ότι πρέπει να μειωθεί η φορολογία στην Ελλάδα. Χρειάζεται να πείσουμε. Και εμείς θα κάνουμε αυτή την προσπάθεια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Θέλω να ρωτήσω για τα WikiLeaks τα τηλεγραφήματα που βλέπουμε τώρα ότι έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Άκουσα χτες σε μια ραδιοφωνική σας συνέντευξη που είπατε διάφορα πράγματα για όσα αναφέρουν τηλεγραφήματα για τον κ. Σαμαρά, πιστεύετε ότι ήταν ύποπτος ο ρόλος ότι ήταν υπονομευτική η στάση ...;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Σημείωσα ένα τηλεγράφημα από τα WikiLeaks, το οποίο λέει ότι συναντήθηκε το No 2 της αμερικανικής Πρεσβείας -ο κ. Κάντριμαν για όσους δεν τον γνωρίζουν- με τον τότε βουλευτή κ. Αντώνη Σαμαρά. Και του εξέφρασε την ανησυχία της αμερικανικής Κυβέρνησης για το άνοιγμα της τότε Κυβέρνησης Καραμανλή με εμένα Υπουργό Εξωτερικών και Πρωθυπουργό τον κ. Καραμανλή, προς τη Ρωσία και την αγορά τεθωρακισμένων από την ελληνική Κυβέρνηση από τη Ρωσία.
Και η απάντηση του κ. Σαμαρά όπως διάβασα στο τηλεγράφημα, ήταν ότι θα φροντίσει ο ίδιος να πάει αυτή η πληροφορία στα αυτιά εκείνων που πρέπει να την ακούσουν. Και αναρωτήθηκα με ποιο θεσμικό ρόλο ένας βουλευτής ο οποίος δεν έχει καμία αρμοδιότητα, προχωρά και διαβεβαιώνει ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να σταματήσει μία κεντρική επιλογή της Κυβέρνησης, την οποία με την ψήφο του στήριξε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Θέλετε να μας πείτε ότι δεν είστε μόνο εσείς φιλοαμερικανή, αλλά είναι κι άλλοι;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, εγώ είμαι Ελληνίδα Ευρωπαία πολιτικός. Είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος έχω παραδοσιακά καλές σχέσεις με όλους και αυτή είναι η δουλειά μου. Είμαι ευτυχής και δεν σας το κρύβω, που βγαίνουν τα WikiLeaks, είμαι ειλικρινώς ευτυχής. Διότι είναι η απάντηση σε πάρα πολλά πράγματα τα οποία λόγω του πολιτικού μου ήθους, δεν θα μπορούσα να βγάλω στη δημοσιότητα. Διότι υπάρχουν θέματα που όταν είσαι Υπουργός Εξωτερικών τα κάνεις, δεν τα δημοσιεύεις διότι σέβεσαι συνομιλητές και εταίρους. Τώρα όμως που βγαίνουν, πρέπει να σας πω ότι είμαι ιδιαιτέρως ευτυχής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Ερώτηση εκτός μικροφώνου) Επειδή είμαστε στο θέμα των τηλεγραφημάτων και δεν μπορώ να μην ρωτήσω, είπατε πολλά και διάφορα χτες, λέτε τι είπατε πριν από λίγο ... που βγαίνουν διάφορα. Χτες αναφερθήκατε σε συνωμοσία που υπήρχε στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας εναντίον σας και προφανώς αναφερόσασταν στο καραμανλικό σύστημα, διορθώστε με αν κάνω λάθος. Και μάλιστα αναφερθήκατε και σε «γκουρού του καραμανλισμού». Μπορείτε να μας προσδιορίσετε ποιος είναι αυτός και αν ο Κώστας Καραμανλής είχε και ο ίδιος ευθύνη, ή τουλάχιστον ανεχόταν διάφορες κινήσεις υπονόμευσής σας το τελευταίο διάστημα;
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Δεν το ξέρω αυτό. Εγώ αυτό το οποίο ξέρω είναι ό,τι φαίνεται, όπως δημοσιεύεται από το τηλεγράφημα και πάλι, γιατί δεν αναφέρομαι πλέον σε εικασίες, ότι υπήρχε εν γνώσει ορισμένων ανθρώπων εξωθεσμικών σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία, μια πρόθεση η οποία ετοιμαζόταν 2 χρόνια πριν, και  ένιωσαν την ανάγκη να ενημερώσουν και την αμερικανική Πρεσβεία, οι οποίοι ήθελαν να ετοιμάσουν κάποιον αντίπαλο δικό μου. Δεν λέω τίποτε παραπάνω, αναφέρομαι σ'αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αν με ρωτάτε δε σε ποιον αναφέρομαι, αναφέρομαι στον κ. Πέτρο Μολυβιάτη.
                                                                

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Ημερίδα της Δημοκρατικής Συμμαχίας στην Αλεξανδρούπολη.


    Η Δημοκρατική Συμμαχία είναι ένα κίνημα ενεργών πολιτών . Για να γίνουν γρήγορα , αποτελεσματικά  και σε βάθος οι τομές και οι μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ελλάδα για να βγει από την κρίση  χρειάζεται Εθνική συνεννόηση και συνεργασία. Στα πλαίσια αυτά πιστεύουμε ότι πολίτες που δεν ανήκουμε κατ’ ανάγκη στον ίδιο πολιτικό χώρο μπορούμε να συζητήσουμε , να προτείνουμε. Σας προσκαλούμε στην Ημερίδα που διοργανώνει η Δημοκρατική Συμμαχία την Τετάρτη 30 Μαρτίου στο ξενοδοχείο Grecotel Egnatia Grand στην Αλεξανδρούπολη.

‘’Δυνατότητες και Προοπτικές Ανάπτυξης της χώρας μας . Η Θράκη στην άκρη της Ελλάδας ή στην αρχή της Ευρώπης ; ‘’
Την εκδήλωση θα συντονίσει ο κ. Δημοσθένης Π. Δούκας ,Οικονομολόγος (Master Περιφερειακής Ανάπτυξης, Master Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων)Δημοσιογράφος
Ώρα προσέλευσης 18 : 30, μετά το πέρας των εισηγήσεων θα ακολουθήσει συζήτηση.

Εισηγήσεις

‘’Υπάρχουν πλέον προϋποθέσεις για Ανάπτυξη ; ‘’
κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος ,Πρόεδρος του Φόρουμ για την Ελλάδα

‘’ Έχει αποτύχει το μνημόνιο ; ‘’
κ. Γεώργιος Αναστασόπουλος ,Γενικός Διευθυντής Δημοκρατικής Συμμαχίας

‘’ Οικονομικές συνθήκες στον Έβρο’’
κ. Βασίλειος Χαρόβας , εκπρόσωπος Επιμελητηρίου Έβρου,’Α Αντιπρόεδρος

Τοποθετήσεις

‘’Βιώσιμη Ανάπτυξη, Χωροταξία , Περιφερειακή Ανάπτυξη ‘’
κ. Διονύσης Μαστορόπουλος ,Διπλ. Μηχανικός Χωροταξίας και    Περ/κής
Ανάπτυξης (Master,  Βιοκλιματικός και Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός
Πόλεων και Κτιρίων )

’’ Η κληρονομιά μας στο δρόμο για το μέλλον ‘’
κ. Μαρία Δεούδη ,Αρχαιολόγος

‘’Κρίση , ευκαιρία για Ανάπτυξη , Συμμαχία Ιδεών’’
κ. Αλέκος Ιωάννου , επαγγελματίας, Μέλος ΔΣ Επιμελητηρίου Ροδόπης

‘’Νέοι και ανεργία’’
Μαριάνθη Τσαγκανά, Πολιτική Επιστήμων



                                                                    ΔΗΜΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
                                                                    Ειρήνης  22
                                                                    Τηλ. 25510 88820
                                                                    e-mail:alexandroupoli@dimsim.gr

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

"Αν πιστεύετε ότι υπάρχει ο "μεσαίος χώρος", μπορείτε να οριοθετήστε την έννοιά του;"...

O Aνδρέας Ανδριανόπουλος, ο Γιάννης Οικονόμου, o Γιώργος Αναστασόπουλος και ο Γιώργος Τσίνας, όλοι μετέχοντες του πολιτικού εγχειρήματος της Δημοκρατικής Συμμαχίας απαντούν στο PRESS-GR για το "μεσαίο χώρο"

(Επιμέλεια:  
Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)

Πολιτικά στηρίγματά της ΝΔ
υπήρξαν στα χρόνια του Έβερτ και του Κώστα Καραμανλή δύο απόλυτα νεφελώματα. Ο...
"ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός" και ο "μεσαίος χώρος".
Ο πρώτος, με την ερμηνεία που του δίνουν τα περισσότερα στελέχη της ΝΔ δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Ήταν ένα εφεύρημα του Κ. Καραμανλή για να διευκολύνεται να εφαρμόζει όποια πολιτική του άρεσε δίχως να κατηγορείται για ιδεολογικό επαρχιωτισμό και έλλειψη ταυτότητας. Δίχως τον Κ. Καραμανλή ο ρ.φ. κατέληξε γράμμα κενό. Και η επίκλησή από ορισμένους επιγόνους του φάνταζε με ανέκδοτο. Μιλούσαν για κάτι που δεν υπήρχε και που ούτε κι αυτοί καταλάβαιναν. Ήταν σαν να προσπαθούσαν να φτιάξουν ψαρόσουπα δίχως …ψάρια!!
Όσον αφορά τον μεσαίο χώρο, η σύγχυση υπήρξε ακόμη μεγαλύτερη. Στην λεγόμενη κεντροδεξιά στην Ελλάδα επιμένουν να αγνοούν μια δραματική πραγματικότητα. Οι μετεμφυλιακές ενοχές που ενστάλαξαν επάνω της οι ρεβανσιστικές δυνάμεις της Αριστεράς για τις άδικες εν πολλοίς διώξεις της εποχής εκείνης την έχουν εξορίσει σε ιδεολογική έρημο. Και στελέχη και οπαδοί της συχνά φέρονται σαν να ντρέπονται που δεν είναι αριστεροί. Η καταξίωση των απόψεων της αριστεράς είναι σχεδόν καθολική. Ουδείς τολμά να αμφισβητήσει την ορθότητα των ιδεών της. Σαν αποτέλεσμα οι αντίπαλοί της επικεντρώνονται στην πράξη. Αισθάνονται πως μοναχά εκεί μπορούν να διεκδικήσουν κάποια ανωτερότητα. Όταν λοιπόν η κεντροδεξιά αποδειχθεί κακός διαχειριστής, η κατάρρευση είναι ολοσχερής. Έτσι έγινε το 1993, έτσι έγινε και τώρα.
Τότε, κορυφαία στελέχη του χώρου αμφισβητούσαν κρίσιμες επιλογές της τότε κυβέρνησης. Με επιχειρηματολογία μάλιστα της απέναντι πλευράς. Σε συμμαχία με μηχανισμούς του εργολαβικού/εκδοτικού παρασκηνίου βάφτισαν -εκείνοι πρώτοι, και πριν από την αριστερά – τις φιλελεύθερες επιλογές ασύδοτες και δίχως δήθεν κοινωνική ευαισθησία.
Τώρα, βρέθηκαν στην παγίδα που από τότε είχαν οι ίδιοι στήσει. Δίχως ιδεολογικό έρμα και με τον τρόμο της αριστερής αποδοκιμασίας έμειναν δίχως ραχοκοκαλιά και πολιτικούς στόχους. Ονόμασαν «μεσαίο χώρο» ότι αγκάλιαζε τις πολιτικές ευαισθησίες της αριστεράς (μέχρι και σε τελετές στα Μακρονήσια βρέθηκαν εξαίροντας τον συμβολικό ρόλο του Χ. Φλωράκη!!) και ..ξέχασαν να κυβερνήσουν. Σαν κάκιστοι κι ερασιτέχνες διαχειριστές που αποδείχθηκε πως ήσαν, σύντομα έχασαν και το υποτιθέμενο συγκριτικό πλεονέκτημα που διέθεταν στον τομέα της πρακτικής πολιτικής. Μην τολμώντας να πάρουν αποφάσεις, το μόνο που έμενε ήταν η άλωση του κράτους. Και η κατεξευτελιστική συντριβή.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, οριοθετημένος πολιτικά μεσαίος χώρος. Υπάρχουν βέβαια μετριοπαθείς πολίτες. Που δεν αρέσκονται σε ακρότητες και φανατισμούς. Κι αυτοί συνήθως δίνουν την νίκη στις εκλογές. Τα πολιτικά τους πιστεύω βέβαια μεταβάλλονται. Από εποχή σε εποχή. Δεν είναι όμως ποτέ δεξιοί η αριστεροί με την παραδοσιακή έννοια του όρου.  Μπορεί να είναι φιλελεύθεροι, να νοιάζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη (φτάνει τα μέτρα για την εμπέδωσή της να μην θίγουν τα προσωπικά τους συμφέροντα) και συμφωνούν σε μέτρα εκσυγχρονισμού του κράτους.

Ανδρέας Ανδριανόπουλος
πρώην υπουργός, 
πρόεδρος Forum για την Ελλάδα


Τα προβλήματα, οικονομικά και κοινωνικά και πολύ περισσότερο οι προκλήσεις, της εποχής είναι πολύ πιο σύνθετες από ότι φαντάζονται οι διάφοροι  «καθαρολόγοι» των παραδοσιακών πολιτικών ιδεολογιών.
Βρισκόμαστε στο 2011 και οι πολίτες έχουν δει, ακούσει, υποστηρίξει, αποδοκιμάσει πάρα πολλά πράγματα.  Αυτονόητα, λοιπόν, δημιουργείται ένας χώρος που η αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα  και την ισχύ των δογματικών αντιλήψεων συναντά την  απαίτηση για:
  • συνεργασίες και συνθέσεις, που δεν θα αναζητούν εξισορροπητικούς μέσους όρους αλλά θα επιταχύνουν τις αναγκαίες αλλαγές
  • ρεαλισμό και υπευθυνότητα, απέναντι στη γάγγραινα του λαϊκισμού
  • μόρφωση, που να μπορεί να οδηγήσει σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και ανθρώπους με ικανότητες και αυτοπεποίθηση
  • αναγνώριση της προσπάθειας και της αξίας, που θα αποενοχοποιεί την επιτυχία, το πλούτο,  αλλά και τη διαφορετικότητα
  • κανόνες και ευκαιρίες για όλους, που από τη πλευρά του κράτους μπορεί να εξασφαλιστεί μέσα από ένα μικρό , αλλά πολύ σαφές ρυθμιστικό πλαίσιο
  • σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου, που σημαίνει ασφάλεια της ζωής  και της περιουσίας του, αλλά και δυνατότητα στήριξης του όταν πραγματικά  τη χρειάζεται
  • δημιουργία νέας πολιτικής ατζέντας, για το δημογραφικό, το περιβάλλον, το διαδίκτυο και το social media, τη καινοτομία, τη νέα οικονομία
  • ποιότητα και αισθητική, που θα δημιουργούν πολιτισμό κόντρα στην υποκουλτούρα που έχει κυριαρχήσει με μεγάλη ευθύνη της τηλεόρασης κυρίως της ιδιωτικής
  • ηθική στη πολιτική
Δε ξέρω αν η σωστή ονομασία για το χώρο που περιγράφω είναι μεσαίος χώρος, ή πολιτικό κέντρο, ή φιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία, ή πιο απλά αναποφάσιστοι, εκείνο που ξέρω είναι ότι ο χώρος αυτός υπάρχει.
Δεν πρόκειται για ιδεολογικό χώρο, αλλά για κάτι που η εφαρμοσμένη πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί.
Προσοχή, όμως, οι απαντήσεις που ζητά ο χώρος αυτός πρέπει να έχουν πολιτικό υπόβαθρο, δεν πρέπει να είναι συγκυριακές  και κυρίως υποκριτικές, ούτε φυσικά να αναδεικνύουν το ρόλο της επικοινωνίας σε βάρος της πραγματικής πολιτικής.
Αντίθετα το συναρπαστικό είναι να καταφέρνεις, με  βάση τη πολιτική σου ταυτότητα, τις αρχές τα πιστεύω και τις προγραμματικές προτεραιότητες που απορρέουν από αυτά, να κυριαρχείς εσύ στο χώρο αυτό και όχι ο αντίπαλος σού ή ακόμη χειρότερα ο κανένας.

Γιάννης Οικονόμου
Εκπρόσωπος Τύπου ΔΗ.ΣΥ.


Εδώ και πολλές δεκαετίες, η συνηθισμένη άποψη για την πολιτική – δηλαδή ο νοητικός «χάρτης» που χρησιμοποιούμε σχεδόν όλοι, αναφορικά με τις πολιτικές πεποιθήσεις – συνίσταται στον μονοδιάστατο άξονα «αριστεράς-δεξιάς». Η άξονας αυτός παρίσταται γραφικά ως ακολούθως:

<-------------- αριστερά ------------ κέντρο ------------- δεξιά -------------->
Όταν εμπλουτίζεται, ο άξονας αναπαριστάται και ως εξής:

<--- άκρα αριστερά (αναρχισμός) --- κομμουνισμός --- σοσιαλισμός --- κέντρο --- συντηρητισμός --- άκρα δεξιά --- φασισμός --->

Το μοντέλο αυτό, κατά την άποψη μου, είναι ιστορικά ξεπερασμένο και άκρως προβληματικό. Και αυτό διότι δεν παρέχει τη δυνατότητα τοποθέτησης για μεγάλες ομάδες πολιτών που δεν εμπίπτουν συνειδητά στην αριστερά, το κέντρο ή την δεξιά. Στην πραγματικότητα, αποκλείει όλους τους πολίτες που δεν θεωρούν πως οι χαρακτηρισμοί «αριστερός», «δεξιός», «σοσιαλιστής», «κεντρώος» περιγράφουν επακριβώς τις πεποιθήσεις τους.
Πέραν τούτου, το μοντέλο «αριστεράς-δεξιάς» είναι εξ ορισμού ανεπαρκές. Το μοντέλο αυτό υπονοεί πως, όταν κάποιος «υπερβαίνει τα εσκαμμένα» (δηλαδή ασπάζεται πλήρως) κάποια πολιτική ιδεολογία, καταλήγει – κατά περίεργο και ανεξήγητο τρόπο – στον φασισμό ή τον αναρχισμό (ή και στα δύο!). Ακολουθώντας τη συντηρητική ιδεολογία ως το λογικό της άκρο, καταλήγουμε στο φασισμό (δηλαδή τον Εθνικοσοσιαλισμό) ή την κυριαρχία της Αρείας Φυλής ή κάποια άλλη παρόμοια απολυταρχική θέση. Αντίστοιχα, ακολουθώντας την κεντρώα ιδεολογία ως το λογικό της άκρο, καταλήγουμε θεωρητικά στον αναρχισμό ή τον κομμουνισμό. Η εκλογίκευση αυτή είναι ασυνεπής και επιπλέον παραβλέπει κολοσσιαίες φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ π.χ. του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού ή του συντηρητισμού και του φασισμού.
Επίσης, η ευθεία «αριστεράς-δεξιάς» δεν παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για τις διαφορές μεταξύ των πολιτικών κατηγοριοποιήσεων. Δεν μας εξηγεί ποιες είναι οι σημαντικές διαφορές μεταξύ των φιλελεύθερων, των συντηρητικών, των φασιστών κλπ.
Το πραγματικό πολιτικό φάσμα της εποχής μας είναι πολύ πιο πολύπλοκο από το παραδοσιακό αυτό υπεραπλουστευμένο μοντέλο.
Πιστεύω πως μια πολύ πιο ακριβέστερη αναπαράσταση του πραγματικού, πολυδιάστατου σύγχρονου πολιτικού κόσμου δίδεται μέσω του πολιτικού χάρτη του μοντέλου Nolan (βλ. σχ. 1).
Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από τον David Nolan, σε άρθρο του με τίτλο «Ταξινόμηση και Ανάλυση των Οικονομικοπολιτικών Συστημάτων» στο τεύχος του Ιανουαρίου του 1971 του “The Individualist”, του μηνιαίου περιοδικού της Ένωσης για την Ατομική Ελευθερία (Society for Individual Liberty, SIL.
Σχ 1. Το διάγραμμα Nolan
Η κατηγοριοποίηση των πολιτικών ομάδων σύμφωνα με διάγραμμα του Nolan είναι η ακόλουθη:
Οι Φιλελεύθεροι, υποστηρίζουν την ελευθερία και το δικαίωμα επιλογής τόσο σε προσωπικά όσο και οικονομικά ζητήματα. Πιστεύουν πως μοναδικός σκοπός της κυβέρνησης είναι η προστασία των πολιτών από τη βία και τη διαφθορά. Τιμούν την ατομική ευθύνη και δείχνουν ανοχή απέναντι στην οικονομική και κοινωνική ποικιλομορφία.
Οι Αριστεροί-Σοσιαλιστές γενικά ενστερνίζονται το δικαίωμα της επιλογής σε προσωπικά ζητήματα, αλλά υποστηρίζουν την ύπαρξη ενός κέντρου λήψης αποφάσεων για οικονομικά ζητήματα. Αναμένουν από την κυβέρνηση να βοηθά τους μη προνομιούχους, στο όνομα της ισονομίας. Οι αριστεροί δείχνουν ανοχή στην κοινωνική ποικιλομορφία, αλλά επιδιώκουν τη λεγόμενη «οικονομική ισότητα».
Οι Δεξιοί-Συντηρητικοί, προτιμούν το δικαίωμα της επιλογής αναφορικά με τα οικονομικά ζητήματα, αλλά επιζητούν επίσημα πρότυπα για τα προσωπικά ζητήματα. Τείνουν να υποστηρίζουν την ελεύθερη αγορά, αλλά συχνά ζητούν από την κυβέρνηση να προστατεύσει την κοινωνία από κατ’ αυτούς απειλές για τα ήθη ή τον παραδοσιακό οικογενειακό ιστό.
Οι Απολυταρχικοί επιθυμούν από την κυβέρνηση να ασκεί σημαντικό έλεγχο στους πολίτες και την κοινωνία. Υποστηρίζουν τον κεντρικό σχεδιασμό και συχνά αμφισβητούν τη σημασία της ελευθερίας και του δικαιώματος στην επιλογή. Στο κατώτατο τμήμα του πίνακα, οι αριστεροί απολυταρχικοί καλούνται κομμουνιστές, ενώ οι απολυταρχικοί της δεξιάς ονομάζονται γενικά φασίστες (εθνικοσοσιαλιστές).
Ο Μεσαίος Χώρος
Με βάση μεταγενέστερες εκδοχές του μοντέλου Nolan, ο Μεσαίος Χώρος προσδιορίζεται σύμφωνα με το επόμενο τροποποιημένο διάγραμμα (βλ. σχ. 2). Αντιστοιχεί στους πολίτες που προτιμούν τον επιλεκτικό κρατικό παρεμβατισμό και εστιάζουν στις λεγόμενες «πρακτικές λύσεις» για τα τρέχοντα προβλήματα. Τείνουν να αντιμετωπίζουν τα πολιτικά ζητήματα με διαλλακτικότητα. Πιστεύουν πως η κυβέρνηση αποτελεί ένα αποδεκτό μέσο ελέγχου της υπερβολικής ελευθερίας. Χαρακτηρίζονται δε, από ήπιο και μετριοπαθή πολιτικό λόγο και συμπεριφορά.

Σχ 2. Το διάγραμμα Nolan 
με απεικόνιση του «μεσαίου χώρου»
Φυσικά, οι αναφορές διαφόρων πολιτικών αναλυτών στο Μεσαίο χώρο δεν σημαίνει ότι ταυτίζονται πάντα με την ανωτέρω θεώρηση, που προσωπικά υιοθετώ, όπως, αντίστοιχα, με τελείως διαφορετικό τρόπο ορίζουν κάποιοι τον φιλελευθερισμό ή τον σοσιαλισμό. Αυτό που πραγματικά έχει αξία, πριν κάποιος αναφερθεί σε συγκεκριμένες «πολιτικές ταμπέλες» είναι να βρίσκεται σε θέση να τις ορίσει τουλάχιστον μονοσήμαντα. Αποδεχόμενοι τον εκάστοτε ορισμό, μπορούμε στη συνέχεια να τον αξιολογήσουμε, να κρίνουμε και να σχολιάσουμε. Για να μπορεί να διενεργηθεί ένα αποτελεσματικός πολιτικός διάλογος θα πρέπει πρώτα να έχουν συμφωνηθεί οι ορισμοί, η ορολογία και οι πιθανές –αν υπάρχουν- παραδοχές.
Τελικά, το ζητούμενο δεν είναι τόσο οι «ταμπέλες» αλλά οι θέσεις που έκαστος πολίτης, αναλυτής η πολιτικός οργανισμός πρεσβεύει. Συγκεκριμένες θέσεις π.χ. για το μέγεθος του κράτους και τα περιθώρια παρεμβατισμού του, τις ατομικές ελευθερίες, τον σεβασμό σε αξίες, αρχές, παραδόσεις κλπ. Από αυτές τελικά πρέπει να κρίνονται και οι εκάστοτε πολιτικές προτάσεις και όχι από προκαταλήψεις, αξιώματα και αφορεσμούς.

Γεώργιος Ι. Αναστασόπουλος,
Γενικός Διευθυντής Δημοκρατικής Συμμαχίας


Μεσαίος χώρος. Ιδεολογικό ρεύμα ή επικοινωνιακό τέχνασμα; Κάπως έτσι αντιλαμβανόμαστε την συζήτηση γύρω από την ευρύτερη έννοια του προσδιορισμού του μεσαίου χώρου.
Είναι αλήθεια ότι οι ιδεολογίες στις μέρες μας έχουν εξασθενίσει. Ο φιλελευθερισμός κέρδισε τη μάχη σε κοινωνικό  και σε οικονομικό επίπεδο. Σταδιακά όμως μέσα στις κοινωνίες διαμορφώνονται νέα μοντέλα συμμαχιών από ομάδες και πρόσωπα, οι οποίες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα κοινά προβλήματα της καθημερινότητας.
Αυτές οι νέες τάσεις μπορούν να συσπειρώνουν και συγκινούν τους πολίτες. Να κινητοποιούν και να διαμορφώνουν κοινωνικές συμμαχίες που τείνουν να γίνουν πλειοψηφικά ρεύματα. Κατά βάση ο χώρος που μπορεί να εκφράσει αυτές τις δυνάμεις είναι το κέντρο του πολιτικού άξονα και οι δυνάμεις οι οποίες δεν είναι προσκολλημένες σε ιδεολογήματα αλλά ανοικτές στην κοινωνία, στις απαιτήσεις της και στις σύγχρονες τάσεις που εκφράζονται.
Ο μεσαίος χώρος είναι λάθος να αναζητείται στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας. Είναι λάθος να τοποθετείται κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά. Είναι λάθος, επίσης, να αναζητούμε την ύπαρξη του σήμερα μέσα από πολιτικές αναλύσεις ή επικοινωνιακές προσεγγίσεις. Η ύπαρξη του οριοθετείται, κατά την άποψη μου, από την ύπαρξη της σύγχρονης Δημοκρατίας και έχει να κάνει με τον χώρο που καθημερινά οι πολίτες συμφωνούν στα κοινά προβλήματα, σε κοινές απόψεις, σε μεταρρυθμίσεις που απαιτεί το κράτος αλλά και σε κοινά όνειρα.
Με λίγα λόγια και όσο πιο απλοϊκά μπορούμε, ο μεσαίος χώρος είναι η καθημερινότητα της κοινωνίας που οι ίδιοι οι πολίτες, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί επέβαλαν στο πολιτικό σύστημα να συμμεριστεί και να αφουγκραστεί.

Τσίνας Γεώργιος,
Μέλος Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου Δημοκρατικής Συμμαχίας

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Καίνε τον Σαμαρά τα Wikileaks

Καταρρέει ο μύθος του υπερπατριώτη Σαμαρά. Πέφτει η μάσκα του "Μακεδονομάχου" προέδρου της ΝΔ. Συγκεκριμένα, τα Wikileaks αναφέρουν ότι ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ο πολιτικός που πολεμούσε την ελληνορωσική προσέγγιση της κυβέρνησης Καραμανλή, με υπουργό Εξωτερικών τη Ντόρα Μπακογιάννη. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτησή του στους Αμερικανούς ότι θα κάνει ότι περνάει από το χέρι του και "θα μιλήσει σε αυτούς που πρέπει" για να καταστήσει σαφές ότι...

η επίσκεψη των Ρώσων για τα τεθωρακισμένα "δεν θα ήταν καλή". Διαβεβαίωνε ακόμη τους Αμερικανούς ότι θα πράξει τα δέοντα για να σταματήσει την ελληνορωσική προσέγγιση. O "φιλοαμερικανός Σαμαράς", όπως περιγράφεται από τον Αμερικανό πρέσβη, είναι ο άνθρωπος των παρασκηνίων, ο οποίος μπήκε στην κυβέρνηση Καραμανλή, στη θέση που μπήκε και στο χρόνο που μπήκε, κατόπιν μυστικής συμφωνίας με την παλαιοκαραμανλική φρουρά, για να κόψει το δρόμο της Ντόρας προς την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας.
Παράλληλα, γίνεται αναφορά και στο Σκοπιανό και συγκεκριμένα στο veto που άσκησε η Ελλάδα στο Βουκουρέστι, διά του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της υπουργού Εξωτερικών, Ντόρας Μπακογιάννη. Η Ντόρα Μπακογιάννη εμφανίζεται ως καλή, φιλική και ικανή στην προσέγγιση με τους Αμερικανούς, αλλά σκληρή στην πράξη και στην ουσιαστική διαπραγμάτευση, χωρίς να είναι διατεθειμένη να μετακινηθεί ούτε σπιθαμή από τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης Καραμανλή, ευρισκόμενη πάντα σε απόλυτη ταύτιση με τον τότε πρωθυπουργό. Χαρακτηριστική και η επιμονή της στο erga omnes, χρήση του ονόματος και στις διεθνείς και διμερείς σχέσεις, μία κόκκινη γραμμή που φαίνεται να απεμπολείται από τον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.
Επίσης, στα Wikileaks καταγράφεται ο αγώνας και η πίεση της Ντόρας Μπακογιάννη ως ΥΠΕΞ, προκειμένου να εξασφαλίσει πρόοδο στο θέμα της βίζας για τους Έλληνες που ταξιδεύουν στην Αμερική.

karfotiko.blogspot.com