ΤΟ ΒΗΜΑ - Tο γράμμα του αδελφού - γνώμες

Τι ύφος, τι στυλ, πόση λεπτότητα και η γλώσσα υπέροχη σε μια επιστολή όντως ξεχωριστή, ιδιαίτερη και αλήθεια εμπνευσμένη και γραμμένη από τον συγγραφέα - αδελφό του ηγέτη, που ήθελε να μας σώσει και για να το επιτύχει κυβέρνησε με ελευθερία τους αθεόφοβους υπουργούς του, οι οποίοι τι έκαναν για να τιμήσουν την δημοκρατικότητα και την ελευθερία που τους προσέφερε;

Τίποτε, κατά τον επιστολογράφο, μόνο περίσσευμα αχαριστίας και θράσος απύθμενο επέδειξαν και επιδεικνύουν, απαιτώντας, άκουσον - άκουσον, από τον χαλίφη να παραιτηθεί και από την αρχηγία του κόμματος.

Μα πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Το κόμμα είναι δικό μας, τι είναι όλοι αυτοί που θέλουν να μας το πάρουν;

«Αυτά είναι του Χαλιμά», σύμφωνα με τον συγγραφέα- αδελφό του πολυχρονεμένου μας.

Ούτε καν της Χαλιμάς... Και εσείς πάλι αυτό βρήκατε για να αποδώσετε το πρόσωπο; Τι θέλετε να πείτε, ότι ο συγγραφέας δεν ξέρει, ότι γράφει ελληνικούρες και άλλα τέτοια κακεντρεχή;

Είναι η ελευθερία του συγγραφέα, του καλλιτέχνη η αυθαιρεσία αγαπητοί του, είναι η μαγκιά του Νίκου του Τρότσκι (άλλο τούτο πάλι...) που τα βάζει με όλους, και με όλα, με τα μίντια, με τα συμφέροντα, με τους κακούς γενικώς. Ανεξαρτήτως βεβαίως αν όποια πέτρα και αν σηκώσεις από κάτω θα τον βρεις.

Οπως και αν έχει πάντως το γράμμα του αδελφού μόνο σε καλό μπορεί να μας βγει. Γιατί απλούστατα φανερώνει την μακροχρόνια πλάνη μας και μας δείχνει πως δεν είχαμε μάτια να δούμε πόσο απίθανος είναι αυτός ο θίασος των ανικάνων επιγόνων...